Goedenavond. Daar zijn we weer. Ageeth en ik hebben net gegeten. Daarvoor kwam Syrische Suzanne met dochter Aisha een babbeltje maken. Dat was weer even heel gezellig. Ik haalde onder andere mijn accordeon tevoorschijn, die vandaag ook al twee keer op de markt van Berkel Rodenrijs is verschenen en nodigde Aisha uit om erop te tokkelen.
Wat ze ervan brouwde staat op de status van WhatsApp.
Ageeth heeft vanmiddag les gehad in aquarel schilderen. Ze heeft daar een interessante techniek geleerd.
Eerst schildert ze deze stroken.
Daarna trekt ze met een natte kwast strepen, die vanzelf een bruine kleur aannemen. De strepen tekenen de stam en de takken van een boom.
Als het geraamte van de boom klaar is gebruikt ze weer groene verf om de bladeren aan te brengen. Een prachtig resultaat, naar mijn smaak.
Mijn spelen op de markt werd rijkelijk beloond met aandacht en geld. Voor mijn oren waren de geluiden echter weer te fel.
Deze strategische plek op een bruggetje met veel voorbijgangers had ik onder andere ingenomen.
Een blik op een stukje markt.
Aan Ageeth stelde ik de vraag wat zij in de volgende tekening zag.
Volgens haar stelt het een negen voor.
Maar zoals ik het bekijk is het een zes.
Onze conclusie is dat we allebei gelijk hebben en dat zulke situaties tussen mensen heel vaak voorkomen. De ene waarheid is meestal niet beter dan de andere. Het is maar hoe je het bekijkt vaak.
Spreuk van de dag.
Wat vandaag waar is kan morgen niet waar zijn.
L e k k e r s l a p e n s t r a k s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten