Goedenavond.
Het is acht uur. De pont is net opgehouden, waar ik een tijdje geleden warm opgevangen werd door veerman Peter in zijn stuurhut. Ik had juist een verschrikkelijke hoosbui over me heen gekregen op de terugweg van Balgoy naar huis. Daar had ik Ad bezocht. Ruim veertig jaar kennen we elkaar, vanaf de tijd dat ik een paar jaar in dat dorp gewoond heb. Hij en zijn vrouw Riet, die nu bijna vijf jaar geleden de aarde heeft verlaten waren trouwe afnemers van mijn spreuken. Tot mijn genoegen zag ik dat ze er allemaal nog hingen.
Ad, nu 86, met boven op de schouw een foto van Riet.
Riet zei eens: " De tijd van je leven is hetzelfde, of je hem nu lachend of huilend doorbrengt". Ad neemt deze houding ter harte. Hij accepteert dat hij met het verstrijken der jaren mankementen krijgt. Hij zeurt er niet over. Hoewel hij niet goed meer ziet leest hij zoveel hij nog kan, zowel in boeken als kranten.
Nicole is een dochter van hem en om haar te ontmoeten was voor mij een aanleiding om naar de markt van Wijchen te fietsen vandaag. Hoewel ik er vanuit ging om thuis te blijven vatte ik direct bij het opstaan het plan op om dat niet te doen en me onder de mensen te begeven. En toen ik las dat Nicole naar de markt wilde gaan vandaag was het duidelijk dat ik dat plan uit ging voeren.
Daar zit Nicole.
We hebben er maar meteen een gezellig etentje bij gedaan.
Voor haar vader had ze bloemen gekocht.
Nicole is bedreven in handen lezen. Aanstaande zaterdag vanaf elf uur is ze te vinden in Nijmegen in het winkeltje Spirit in Style. Wie in de buurt woont en belangstelling heeft kan bij haar terecht, maar moet wel even van tevoren naar dat winkeltje bellen.
Ik heb natuurlijk ook gespeeld op die markt. Dat trok zoals gewoonlijk weer voldoende aandacht. Verschillende mensen die mij kenden kwam ik te spreken. Ook een vrouw die nu tegen de veertig moet lopen, en die toen ze tien was bij mij op de boot is geweest in het kader van een toneeluitvoering. Ze was een dochter van een Marokkaan, Alli Halli genaamd. Deze rol werd vertolkt door Hennie Auwens, de man die met zijn vrouw Janny nogal eens ter sprake komt in deze blog. Ze zijn buren van mij in de Ardèche. Toevallig sprak ik net Janny op de pont. Ze gaan er zaterdag weer voor twee weken naartoe.
Ook de eigenaar van een hele grote marktkraam kwam met me kletsen en nodigde me uit ook bij hem te komen spelen. Dat deed ik in het laatste half uur. Ze verkopen noten, krentenbollen, rozijnen en al wat meer. Toen ik later zelf in de kraam stond kreeg ik te horen dat mijn kleuren mooi pasten bij die van de rozijnen, pruimen, vijgen en wat er al meer te koop lag. Hij had hele verhalen en foto's van hun vakantie in de buurt van Saint-Tropez.
Op de terugweg naar huis vanmiddag, na mijn bezoek aan Ad, trof ik in de buurt van Ravenstein midden op het fietspad een tractor. Deze bleek water op te zuigen vanaf de weg en het in een sloot te deponeren. Je moest door het gras on het gevaarte te passeren en de fiets over een dikke slang tillen.
Deze mensen hebben zojuist ook hun fiets over de slang getild.
Een en ander is te zien op de status van WhatsApp.
Spreuk van de dag( teruggevonden bij Ad)
Beter komt niet van meer, maar van een dieper ervaren van wat er al is.
Een prettige avond is mijn wens, en morgen gezond weer op.( En vroeg in mijn geval want om kwart over acht word ik al bij de huisarts verwacht. )
T o t M o r g e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten