Goedenavond. Kwart voor zes. Daar komt de maan. Gauw een foto maken.
Gelukt. Dat heb je als je 360 graden raam hebt en je zit bij de kachel de blog te schrijven.
De houtstapel die boven de kachel lag is sterk gediminueerd en daardoor kon mijn oog nu in het hoekje kijken en dit alledaagse en tegelijkertijd bijzondere verschijnsel waarnemen.
Even tevoren had ik ook jupiter weer eens vastgelegd op de plaats waar hij vorige week nog samen met de maan stond. De maan is in die tijd wel bijna 90 graden naar links geschoven. Van zuidoost naar noordoost. De afstand tussen de twee planeten wordt voorlopig steeds groter.
Je ziet, jupiter kan het ook wel alleen af, zonder de maan.
Na het eten, half zeven is het nu, leg ik het ongeveer af van de hitte. Maar de deur of een raam open zetten vind ik ook zonde van de warmte. Het zal snel weer bijtrekken, daar het buiten ongeveer om het vriespunt moet zijn. In de hoek zover mogelijk van de kachel zie ik trouwens weer een mooi plaatje. De maan gluurt over de boven de kachel hangende was naar binnen.
De zondag uitgespoelde was was vanavond buiten aan de lijn nog niet helemaal droog.
Vandaag bijna alle buren gesproken. André kwam vanmorgen op de koffie. Vanmiddag kwam Judith ook even op het erf. Zij is eigenares van de boot westelijk van mij. We zien elkaar niet zo vaak. Jaren geleden had ik de letters van haar naam uitgezaagd, maar door wind en regen zijn twee letters verdwenen. De andere zijn nog trouw aan het hout blijven hangen.
De U en de H zaag ik wel weer een keer uit.
Vanmiddag wilde ik buiten wat doen. Hout zagen voor de toekomst is dan een leuk klusje. Maar naar boven lopend vanaf de boot de wei op ergerde ik me weer aan de onstabiele en gevaarlijke opgang. Zelfs ikzelf moet in het donker heel goed uitkijken waar ik mijn passen zet om niet uit te glijden, laat staan de vaak nóg oudere vrienden die me willen bezoeken. Het was niet moeilijk, en met het hout dat er lag was het geheel al heel snel veel stabieler. Ik ging het buurman Ton en Judith vertellen, die met elkaar stonden te praten en Ton zei dat ik een leuning moest maken. Eerst dacht ik, dat doe ik misschien ooit wel, maar nu niet. Maar snel erna kwam: "Waarom eigenlijk niet" in mijn geest op.
Een paar palen die al jaren in en op de grond lagen te rotten waren nog goed genoeg om de grond in te timmeren en ziehier het voorlopig resultaat.
Op de status van WhatsApp komt nog een filmpje dat ik gisteren van het draaiorgel gemaakt heb.
Uitdrukking van de dag.
Hij heeft het buskruit niet uitgevonden.
In het Frans zeggen ze hetzelfde:
Il n'a pas inventé la poudre.
Ze hebben ook andere uitdrukkingen om te zeggen dat iemand niet snugger is. Onder andere dat hij het warme water niet heeft uitgevonden: Il n'a pas inventé l'eau chaude.
Nou, dit was het dan weer voor vandaag. De maan van kwart over zeven ziet er met een bewogen camera zo uit:
Ze brengt jullie ........
D e G r o e t j e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten