zaterdag 20 januari 2024

Met weinig zelfvertrouwen gespeeld in Tiel. Weinig wind: kachel stoken moeizaam.

 Goedenavond. 
Geen sauna deze avond zoals meestal,  maar na een nogal moeizame start vsn de kachel is het nu toch wel zo warm dat ik mijn wintertrui heb uitgedaan. 
Hoognodig moeten de kachel en zijn pijpen weer ontroet worden, maar het wroeten in ijskoude pijpen in de vroege ochtend stond me tot nu toe niet zo aan.
Morgenochtend zal ik er toch aan moeten geloven. 
Terug van Tiel na een nogal koude maar korte fietstocht. De kou en de duisternis maakten het een beetje unheimisch. Zo'n situatie dat je uit moet kijken dat er geen gekke dingen gebeuren. Zeker toen er drie keer op het smalle weggetje een dikke auto me tegemoet kwam was ik zeer alert en stopte ik liever in de berm om risico te minimaliseren. 
Ook tijdens het spelen in Tiel stond ik niet echt mijn mannetje. Ik speelde de liedjes soms op het puntje vsn mijn tenen als kinderen vol aandacht en enthousiasme stonden te kijken en te luisteren. De handen wisten namelijk niet goed de weg en mijn oren hoorden ook niet hoe het precies moest. Het foutenfestival kwam waarschijnlijk toch goed over want ik werd rijkelijk beloond. Het was natuurlijk deels de kou die parten speelde, en ook heb ik op deze accordeon minder vat.
Op de pont stond een leuke man waar ik een paar jaar geleden uitgebreid kennis mee gemaakt had. Heel openminded.  Hij nodigde me op de terugweg uit in zijn warme cabine. Dat was fijn want daarvoor stond ik blauwbekkend van de kou op de veerstoep te wachten.





Na de pont waren er mooie taferelen van een horizon,  die door de zon verlaten was.







Tiel laat ik achter me.

Op de status van WhatsApp staat nu een filmpje dat ik gisteren maakte van twee meerkoeten die knusjes naast elkaar op een plankje zaten. Vanmorgen zwierven ze zoals elke morgen bij mij langs in de verwachting dat ze iets krijgen. 





In Tiel waar ik mijn fiets neerzette stond ook deze fiets:


Het steegje staat vol met geparkeerde fietsen ondanks dat er overal langs de wand bordjes hangen met geen fietsen plaatsen.


De kachel kwam dus moeilijk op stoom vanvond. De houtjes erin leken geen of weinig vlam te willen vatten. Andries tipte mij om er kaarsvet in te gooien.





Maar het eten, andijviestamppot met spekjes, was toch vrij snel klaar en smaakte voortreffelijk. 

De stoom komt er vanaf vanwege de lage kamertemperatuur.  Het was toen 11 graden. 


Nu mag ik weer lekker gaan rusten.



Spreuk van de dag. 



Ik wil gewoon zijn.

(Met de klemtoon op zijn)




T o t    M o r g e n. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten