Goedenavond.
Het was even schrikken toen zojuist de houtstapel boven de kachel gedeeltelijk instortte. Het eerste wat ik deed was er een foto van maken, omdat ik het al heel snel vooral vermakelijk vond.
Gisteren had ik er namelijk een beetje aan zitten sjorren en geconstateerd dat er wel beweging in zat als ik met mijn hand de stabiliteit uittestte.
Een beetje beweging kan toch geen kwaad?Wat ik niet verwachtte is toch gebeurd vandaag.
Een filmpje ervan had ik al gemaakt en staat nu op de status van WhatsApp .
Het hout was snel weer opgeraapt en beter neergelegd.
De spreukenbordjes die ik daarvoor geschilderd had waren bij het opspijkeren de aanleiding van het instorten, maar hangen er nu weer aan en wachten geduldig op hun teksten.
Wat spreuken betreft: Ik vond vandaag een oud boekje vol met Oudhollandse spreuken.
2457 spreekwoorden bevat het. Zullen er een paar bij zijn die geschikt zijn om ze te schilderen? Ik kan er in ieder geval inspiratie uit putten.
Twee bladzijden eruit.
De volgende fase van mijn trui is aangebroken: De stukken aan elkaar naaien.
De breinaalden zijn opgeborgen.
Met deze naainaald geschiedt het afwerken.
Vanmorgen was de wereld een beetje wit. Zo zag het er vanaf mijn boot uit toen ik opstond.
Voor morgen wordt er al sinds een week gerept over alles ontwrichtende sneeuwval, en dat terwijl mijn eerste bezoek aan de audicien Van Boxtel in Oss op het programma staat. Vriendin Henny gaat mee om me te helpen met het verwerken van de vele informatie die ik daar krijg. Dat ons bezoek zal stranden in de sneeuw is onwaarschijnlijk. De laatste weersverwachting is dat de sneeuw misschien in de middag komt en dan zijn wij alweer lang thuis.
Spreuk van de dag.
Op de rand van de afgrond zie je nieuwe vergezichten.
Tot morgen en......
S l a a p l e k e r.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten