Goedenavond. Gisteravond las ik dat het water in de Maas tot grote hoogte kan komen. Daarom ga ik even niet verder met de vrij lage stapel, hoewel ik niet verwacht dat die bedreigd wordt. Ik hou het even in de gaten. Zondag wordt hier de hoogste stand verwacht, maar nu is de situatie nog ongeveer normaal.
Een artikel dat ik las in het Brabants Dagblad.
Ach ja, het zal allemaal meevallen. Ik heb het in het verleden al zo vaak meegemaakt.
Ooit kwam het water boven de wei uit. Dit zou nu een probleem zijn, want ik heb momenteel geen kajak, waar ik toen mee overstak en mijn roeiboot ligt al enkele jaren gezonken. Die van André is ook nog niet boven water.
Wel heb ik nog een jachtje, dat ik tussen wal en schip kan leggen om over te steken, als het nodig mocht zijn. Vanmorgen toen ik er langs liep bedacht ik om in de buitenbak ervan te stappen. Normaal gesproken loopt het regenwater automatisch door enkele gaten weg, nu staat er al een paar dagen twintig centimeter water in. Even de gaten vrij maken van bladeren, dacht ik, en dan zal het wel weer weg lopen en kan ik met mijn hout verder. Maar mijn ontstoppingsactie gaf geen resultaat.
De buitenbak, waar al enkele dagen twintig centimeter water in stond. Links beneden zie je een van die gaten, waarvan ik dacht dat ze verstopt waren.
Oh, dan hoop ik maar dat er binnen wat regenwater in is gekomen, beredeneerde ik, heel veel regen zelfs, dat het gevaarte te ver naar beneden gedrukt heeft.
Gelukkig was mijn conclusie waar. Bij binnenkomst stond het water boven de vloerdelen en toen ik die er later met heel veel moeite uit had gekregen kon ik beginnen met hozen.
Een emmer of tien, zoals in het verleden wel eens vaker eruit kwam? Nee, het bleken talloze emmers te zijn. Ik schat 150 stuks en dat is dan ongeveer 1500 liter, met een gewicht van 1500 kilo.
Kussens en dergelijke die op de banken lagen zijn doorweekt en heb ik maar even buiten neergelegd.
En zo had ik vandaag een onverwachtse klus, die heel nuttig was.
Intussen is André even geweest terwijl ik nog met het probleem zat van hoe krijg ik die vloerdelen eruit , want die zaten erg klem. Dat hout was door het water helemaal uitgezet. Zijn komst bracht mij de oplossing, want ik dacht toen aan een koevoet, waarvan er een paar bij hem liggen.
Vandaag verder een paar wandelingen naar de gevallen boom gemaakt en de meegebrachte takken klein gezaagd en in stukken gebijld. Maar er was ook verfijnder houtwerk:
Aanmaakhoutjes gefabriceerd.
Want morgenvroeg moet de kachel weer aangestookt worden.
En dan moesten er ook nog boodschappen gedaan worden. Daartoe ben ik vanmiddag even snel naar Maasbommel gefietst. Dat is dichtbij, maar daar hebben ze niet zoveel, zodat ik morgen weer weg moet, naar grotere winkels. Maar suiker hadden ze wel.
Hoe zou het leven zijn zonder suiker of zout?
Spreuk van de dag.
E e n f i j n e A v o n d
Is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten