Goedenavond. Zo, het huis is weer bewoonbaar gemaakt. In het donker teruggekomen in een koude woning na twee uur fietsen moest er nog het een en ander gedaan worden. Maar de kachel is aan, het eten staat erop en het is weer warmer aan het worden.
Na veel thuis geweest te zijn was het vandaag weer eens een uitdag en heb ik me weer in de mensenmassa kunnen storten. Zoals vaak was er in Uden veel volk op de been.
Met spelen kwam ik weinig overtuigend uit de startblokken. Ik had een accordeon meegenomen die niet zo goed in de toch al niet zo warme vingers lag. Het was kil en vochtig weer. Maar het publiek reageerde meteen al erg enthousiast en dat motiveerde me om door te gaan. Kennelijk kwamen mijn geluiden wel goed over en waren die een welkome bijdrage voor de sfeer.
Er was nóg iemand die voor iets aparts zorgde.
De man was een groot deel van de dag zijn rondjes aan het maken in het winkelgebied van Uden. Er was ook een gelijk geklede vrouw, die de mensen aansprak. Het zal wel te maken hebben met reclame ergens voor. Ik heb het niet gevraagd.
Op weg naar mijn eerste speelplek was dit voor mij aanleiding om in ieder geval al iets voor de status van WhatsApp te filmen.
Toen ik nog maar net stond te spelen voor een grote winkel kwam de eigenares naar buiten om me vragen of ik koffie wilde. Dat was wel een beetje vroeg voor mij, maar als iets zo lief aangeboden wordt zeg ik meestal ja.
Het kopje koffie verwarmde mijn handen en verbeterde mijn speelenergie.
Na nog een half uur betrad ik het café waar ik al vaker gezellig de krant heb gelezen bij de koffie. Nu ook weer. Al voor ik de koffie besteld had vertelde een gast die de deur weer uitging dat hij mijn koffie al betaald had. Zo werd ik dus in de watten gelegd, terwijl mijn muziek meestal niet lekker vloeiend eruit kwam naar mijn zin. Het had te maken met de andere accordeon, met mijn door de kou niet helemaal soepele vingers en met mijn oren.
Er was ook nog een onverwachts treffen met José (van Jan en José). Zij was met haar beide zussen toevallig een dagje uit in Uden. Van ver weg al kon ze aan mijn manier van spelen horen dat ik de accordeonist was.
De volgende uitspraak past bij vandaag en moet ik weer eens op een bordje schrijven.
Spreuk van de dag.
Je verdient niet altijd wat je verdient.
Je kunt hem op twee manieren opvatten. Soms verdien je meer dan je toekomt en soms minder. Vandaag was de tweede uitleg van toepassing. Maar zeker is dat ik weer wat gezelligheid heb kunnen verspreiden.
Ik wens u een prettige avond.
T o t M o r g e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten