Goedenavond.
Toch maar meteen naar huis gegaan nadat ik mijn laatste noten heb laten horen in Wijchen en daarna daar mijn boodschappen had gedaan. Het grote daglicht begon namelijk al weg te vallen, het werd kil en ik was te moe om het ook nog heel laat te maken. Hopelijk is Ad niet ingelicht door zijn dochter dat ik misschien wou komen.
Het was half zeven toen ik aan de Brabantse kant op de pont stond te wachten, dus erg vroeg was dat ook niet gezien het programma dat ik nog voor de boeg had: Kachel aanmaken, eten koken, eten en mijn verhaal doen, waar ik nu mee bezig ben.
Mijn fiets heeft me weer tot de Maas gebracht.
Ook deze auto wacht op de pont.
De pont aan de overkant wacht tot een schip voorbij is.
Op de status van WhatsApp zie je het schip passeren.
De fietstocht naar Wijchen toe begon met een onrustig hoofd. Ik was te laat vertrokken, vond ik, en had me teveel op laten houden door onder andere het spelletje op de smartphone. Ook was het aanvankelijk lastig fietsen tegen een laag staande zon. Maar wat dat betreft was het juist goed dat ik niet een uur eerder op de fiets was gestapt. Nu vertrok ik half elf.
Allengs kwam er toch meer rust in de gemoederen. In Wijchen was het in het voetgangersgebied nog vrij rustig toen ik rond half een aankwam en het eerste half uur spelen was erg saai. Na de koffie trok dat weer bij. Een gehandicapt meisje kwam weer enthousiast met me dansen. Dat is bijna altijd het geval als ik op een zaterdag in Wijchen speel. Ze rukte me eigenlijk weg uit een gesprek met een man die mij op YouTube had gezien. Een jaar of twaalf geleden is Joris van Showroom bij mij geweest en dat programma is dus nog steeds terug te zien. De man wil me een keertje op komen zoeken, maar niet meer op dat oude krakkemikkige bootje van toen, zoals Joris het noemde.
Erg goed vond ik verder niet dat het spelen ging. Ik kan er niet met overgave bij zingen omdat ik niet goed hoor. Wel had ik de betere accordeon meegenomen.
Thuis gekomen vervulde de kachel snel het huis weer met een aangename warmte, terwijl de maan zijn intrede deed aan de avondhemel. Mijn smartphone was er getuige van.
De maan in opstanding.
De maan een kwartier later.
Spreuk van de dag
Ik wil gewoon ZIJN.
P r e t t i g e A v o n d.
D o e i.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten