Goedenavond.
Een Franse uitdrukking was vandaag op mij van toepassing: Comment les petits enfants s'amusent, wat meestal gezegd wordt als volwassenen met kinderlijke spontaniteit aan het spelen zijn. Vandaag was ik dat volwassen kind, want de besneeuwde wereld nodigde me uit om me erin uit te leven. Wel met woorden.
Op het nog maagdelijke weggetje voor mijn boot ben ik begonnen met de ochtendgroet goedemorgen in de sneeuw te schrijven en die vervolgens naar heel veel vrienden door te seinen.
Daarna een paar korte spreuken die ook vereeuwigd werden op mijn smartphone. Het moest allemaal snel gebeuren want heel gauw smolt de sneeuw weer als sneeuw voor de zon. Het woord vergankelijkheid kon al niet meer in de sneeuw genoteerd worden.
Wel kwam er dit te staan:
Spreuk van de dag.
Alles staat op zijn kop.
Ook viel er dit te lezen:
En dit:
Het maakt me blij om onverwachts iets creatiefs te ontdekken en dit schrijven van sneeuwletters sloot goed aan bij die letters die ik aan het uitzagen en schilderen ben.
Ka en Zen hebben inmiddels hun basiskleuren
Vanmiddag kwam onverwachts bezoek van mijn vroegere buurman Paul met een vriendin die Henny heet.
Paul.
Henny.
We hadden een spontaan en goed gesprek over de dingen des levens en Henny heeft een spreuk meegenomen. Niets goed doen is geen kunst aan. Goed nietsdoen is een hele kunst.
Vanmorgen zaten deze watervogels gebroederlijk naast elkaar op een vlotje.
Het filmpje dat hij maakte staat vandaag op de status van WhatsApp.
Een goede nachtrust voor straks is mijn wens:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten