Goedenavond, bonsoir.
Vandaag ben ik er weer eens op uit geweest. Ik had onder andere geen kaas meer en ook nog maar weinig brood in huis. In Le Cheylard is het op woensdag markt. Vorige week wilde ik daar al naartoe, maar toen ik klaar was met ontbijt en op de klok keek was het kwart over acht en dat vond ik te laat. Vandaag was het 8 uur precies toen ik mijn telefoon aanzette en toen ben ik meteen in gaan pakken. Na klokslag 10 uur van de kerktoren van Le Cheylard, waar ik naast stond sloeg ik mijn eerste tonen aan. Maar ik had mijn telefoon in het mandje voor op de fiets laten liggen en dat vond ik geen prettig idee. Na een kwartier liet ik mijn spullen even alleen en ben het apparaat op gaan halen. Op weg naar mijn gedoetje kon ik nu de prachtige planten op de foto zetten die op de markt te koop werden aangeboden.
Terug op het podium ben ik verder gaan spelen met een gerust hart.
Erg prettig ging mijn optreden niet vandaag. Ik straalde niet van zelfvertrouwen. Ik stond er niet. Dat kwam mede doordat mijn ogen troebel waren. Daardoor kon ik minder de vrije blik laten gaan. Ook konden mijn oren mijn eigen muziek niet goed weergeven en moest ik gokken op dat de mensen mijn klanken mooi vonden. Dit laatste zal waarschijnlijk nooit meer helemaal goed komen, maar ik hoop toch dat ik nog genoeg voldoening eruit kan putten om het te blijven doen. Trouwens, afgelopen zaterdag ben ik door iemand gevraagd om te komen spelen bij de officiële opening van een restaurant. Dat zou ik wel willen doen, als ik niet te veel hoef te praten, want het verstaan van de mensen is moeizaam geworden. Help help help......hoe moet het nou?
Wineke is gevallen, schreef ze net. Last van een knie, kan moeilijk op haar benen staan.
De terugweg over de oude spoorlijn met vele viaducten en bruggetjes bracht me weer in andere sferen. Ik heb verschillende filmpjes ervan gemaakt, waarvan enkele nu op de status van WhatsApp staan en morgen nog een paar meer.
Zo hebben ze de route over de spoorlijn genoemd. Een variatie op het Italiaanse La dolce vita. Het betekent nu niet " Het zachte leven", maar "de zachte route".
Enkele foto's uit de video's:
Het begin van een van de vele tunnels.
Hier gaat een weg onder de oude spoorlijn door.
Ook was er een dierenasiel waar de weg aan voorbij ging.
Deze witte poes zat vanmiddag op de terugweg nog op dezelfde plek als vanmorgen op de heenweg.
Opvanggezin voor dieren.
Al met al was de fietstocht wel weer een hele onderneming en het thuiskomen vond ik daarom nóg prettiger. Helaas ontdekte ik dat het grote brood dat ik gekocht had onderweg uit de fietstas is gevallen. Nog net genoeg brood heb ik voor het ontbijt morgenochtend, dus daarna moet ik weer op stap. Markt Vernoux? We zien wel morgen.
In St-Basile waar ik woon staat te lezen:
Waarschuwing van de dag.
Er zijn hier kerkklokken die regelmatig luiden.
Hanen kraaien al heel vroeg.
In de nabijheid grazen er kuddes.
Sommige dieren hebben zelfs bellen om hun nek.
Er wordt gewerkt door landbouwers, die voor uw eten zorgen.
Als u dit allemaal niet kunt verdragen dan bent u hier niet op de juiste plek.
In het andere geval hebben wij goede producten, talentvolle handwerkslieden die blij zijn u kennis te laten maken met hun vakmanschap en hun productie.
Fijne avond en een mooie dag morgen is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten