Beter zestien sterren rond het raam dan ééntje erin!
De avond is alweer lang gevallen. Bijna zeven uur is het nu.
De dag voor het belangrijkste ( voor mij lichte) deel besteed.
Dan rijst de vraag:"Heb ik het goed gedaan?"
De tijd van het leven is kostbaar.
Een stukje armband, een ster, een centimeter trui, puzzelwoorden.......
Dit is wat er ongeveer geproduceerd werd, terwijl ik hevig aan het bekijken ben of ik de stap durf te wagen om binnenkort op de fiets te stappen door de winter heen naar mijn plekje in de Ardèche.
Links en rechts bij in Frankrijk wonende vrienden geïnformeerd of de winkels open zijn voor materiaal bij fietsenpech en hoe de kans is dat Frankrijk op zijn gat komt te liggen met een confinement (lockdown) die de mensen verplicht de hele dag binnen te blijven, wat nu nog vanaf zes uur 's-avonds is.
Als er, zoals nu, veel onrust in mezelf is,, is dat vaak omdat er iets gebeuren moet, een aanwijzing dat ik een bepaalde stap moet zetten
In ieder geval heb ik vanmorgen mijn kampeerspullen vast bij elkaar gezocht.
Dit resulteerde in een rustiger gevoel.
Binnenkort zo, maar dan met lange broek en regen?
Enfin, nu maar eens aardappelen schillen,
boontjes erbij en dan op de kachel die vandaag ondanks het zachtere weer veel meer hout opgeslokt heeft dan de voorgaande dagen vanwege de harde wind .
Het zou aardig wat hout uitsparen als ik zou gaan.
Een smakelijk eten toegewenst voor wie ook nog eten en koken moet.
PS. Met André gaat het beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten