Vandaag verder gegaan met mijn tekening.
Je weet bij zoiets nooit wanneer het als af beschouwd kan worden.
In feite is elke tussenstand al een plaatje (of misschien zelfs kunstwerk) op zich.
Bij deze situatie had ik al op kunnen houden.
Ik zie een heelal waar drie wegen de diepte in duiken.
Het andere centrumpunt lijkt niet mee te doen maar is heel belangrijk voor het spanningsveld.
Het punt houdt op zijn manier het hele gebeuren onder controle.
Ophouden????
Het leek me dat er nog wel een strook bij kon en toen werd het dit:
Bedorven, was mijn reactie toen ik dit zag.
De kracht die in de vorige figuur zit is er niet meer.
Tenminste, dat vond ik en vind ik nog steeds.
En terug kun je niet. Alleen de foto blijft nog bestaan.
Wat nu? Hoe nu verder om er toch weer beweging in te krijgen?
Graag sta ik open voor reacties.
Misschien is de nieuwe figuur toch niet zoveel
slechter dan ik zelf denk.
Vandaag is pand twee van de trui afgekomen en het begin gemaakt met mouw één.
Er moest ook weer een beetje gerekend worden en daartoe ook in een oud notitieschrift gesnuffeld, wat van ellende uit elkaar valt en waar je soms wel iets anders interessants tegenkomt.
Wat losse flodders uit een losgeslagen bladzijde uit 2009.
Boodschappen gedaan in Maasbommel.
Het hoognodige hebben ze in deze winkel wel, maar binnenkort moet ik voor grotere inkopen toch wel verder weg.
Met de geopereerde Hennie gaat het nog niet geweldig. Hij blijft voorlopig nog in het ziekenhuis in Nieuwegein .
Spinazie à la crème was vandaag het menu.
BUONA SERA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten