Rustig gefietst richting Orange, daar morgen markt. Kamperen aan de Rhône.

 Goedenavond, bonsoir.

Oh heden, bedenk ik op dit moment, morgen wil ik wel gaan spelen in Orange, maar het is dan 1 mei. In Frankrijk is het dan traditie om lelietjes van dalen aan de mensen aan te bieden. Die brengen geluk en ieder bloemetje brengt 2 euro op. Op elke hoek zie je dan de verkopers met hun bloemetjes staan. Voor mij betekent het dan, als ik accordeon speel, dat er weinig muntjes meer in de koffer zullen vallen, en ik sta er dan voor Jan met de korte achternaam. Andere jaren als ik in Frankrijk ben is dat dan de dag dat ik zeker niet ga optreden. En nu heb ik me dus op Orange gericht en er niet aan gedacht dat het morgen 1 mei is.

Ach ja, heel belangrijk is het niet. Ik kan het zonder inkomsten toch ook wel gezellig maken. En na Orange wordt er weer gefietst en de stal begint te naderen. Het is namelijk zeer waarschijnlijk dat ik naar mijn plekje in de Ardèche fiets. Einde reis dan, althans voorlopig. Dan ga ik proberen iets van een oplossing voor mijn gehoorproblemen te vinden. Naar Italië wil ik nog steeds. Misschien kan dat over een maand nog.

Ondertussen ben ik voor vanavond aanbeland op een plekje aan de Rhône. 

Vissers aan de overkant.

Kajakvaarders  kwamen voorbij.

Hier staat mijn fiets, te wachten tot ie wordt afgeladen. 

Een en ander is weer te zien op de status van WhatsApp. 

Er is een bekend Frans kinderliedje dat ik hier regelmatig speel. Vandaag zag ik de titel 

ervan op de luifel van een winkel staan.

Liedje van de dag 

Salade de fruits,

Jolie, jolie, jolie .

Tu plais à mon père,

Tu plais à ma mère

Salade de fruits,

Jolie, jolie, jolie,

Un jour ou l'autre il faudrait bien

Qu'on se marie. 

Fruitsalade,

Mooi, mooi, mooi.

Mijn vader vindt jou leuk,

Mijn moeder vindt jou leuk.

Fruitsalade,

Mooi, mooi, mooi,

Binnenkort moeten we toch echt gaan trouwen

Prettige avond 

Tot morgen.

Vrije dag vandaag. Knoopwerk. Drie powerbanks tegelijk geladen.

 Goedenavond,  bonsoir.

Vandaag wilde ik eigenlijk wel blijven waar vannacht de tent stond, maar er kwamen iets te veel mensen langs gewandeld met hun hond. Ergens in de verte meende ik echter een gebouw te zien, dat wel eens een ruïne kon zijn. En ja, ruïnes hebben speciale aantrekkingskracht op mij, dus ben ik er naartoe gewandeld.

Ja, een mooi huis vond ik het, maar ik wist nog niet of ik daar naartoe zou verhuizen. De tent en al mijn spullen moesten sowieso eerst helemaal op de fiets gepakt worden. Het zou veel te veel gesjouw zijn om alles beetje bij beetje te gaan verhuizen en bovendien moest ik dan toch nog boodschappen doen. Het dorpje van de boodschappen en de koffie bleek heel dichtbij te zijn en toen ik daarmee klaar was had ik de keuze: 40 kilometer fietsen tot Bagnols sur Cèze, waar morgen markt is of terug naar die andere plek bij de ruïne en daar een rustig dagje beleven. Voor het laatste koos ik dus.

Hier stond de tent vanmorgen nog.

Vanmiddag kwam ie hier te staan.

Inmiddels heb ik nu drie zonnecollectoren en vandaag heb ik ze eens alle drie hun werk laten doen.

Een elektriciteitscentrale in werking.

Ook ben ik met mijn armbandje bezig geweest. 

De dag begon onbewolkt,  maar naarmate de dag vorderde ontwikkelden zich mooie wolken. 

Tegen vier uur besloot ik om maar eens met eten koken te beginnen,  want net als gisteren rond die tijd zag ik de bui al hangen. 

Nadat het geruime tijd al gerommeld had in de buurt van de Mont Ventoux is het onweer ook hier losgebarsten. Precies op tijd had ik het eten op en kon ik de tent in toen de druppels hier rond zes uur begonnen te vallen. En nu, kwart over zeven, regent het nog steeds. Er waren ook een paar keiharde bliksemknallen bij.

Vandaag dus geen markt en ik ben ook niet naar de plaats gefietst waar morgen een markt is. Nu mik ik op donderdag, dan is er een grote markt in Orange,  die ik al vaak gedaan heb. Maar dan moet ik morgen niet besluiten om nóg een dagje hier te blijven.  Het wordt weer prachtig weer en er valt nog genoeg te laden....

Op de status van WhatsApp laat ik meer van deze plek zien.

Spreuk van de dag 

Wie almaar vooruit wil verliest de weg terug. 

Prettige avond

Tot morgen.

Goed gespeeld in Cavaillon. Er zat ook een toeteraar op de markt.Op tijd gekampeerd voor de bui.

 Goedendag en welkom op de blog. Aldi schrijft het ook al.

Mooi op tijd had ik vanmiddag de tent staan. De lucht was al een tijdje dreigend en ik had al klaar de........

Uitspraak van de dag. 

I k   z i e   d e   b u i   a l   h a n g e n.

Ondanks de dreigende druppels vond ik toch dat ik niet het eerste het beste plekje moest nemen en dat sloeg ik ook af om later hier een veel betere kampeerplaats te vinden.

Lekker ruim weer en ver genoeg van huizen. 

Mooi uizicht ook.

Na de eerste bui brandde het vuur lustig door.

Op dit moment, half zeven, is er weer een bui aan het vallen, maar ik zit lekker in de tent en hoef er niet meer uit. De fiets staat ook onder dak.

De markt in Cavaillon was net als de vorige markten een beetje stug qua financiële reacties van de mensen, maar......ik vond wel dat ik steeds beter ben gaan spelen. Ik kan het in ieder geval zien als een goede oefening voor volgende markten. Voor morgen echter kan ik niks verzinnen hier in de buurt en ga ik lekker van een vrije dag genieten met een beetje fietsen richting noorden. Voor woensdag zal er denk ik wel iets te vinden zijn.

Ik had ook wel luidruchtige concurrentie vandaag: Een toeteraar. 

In de buurt van hem spelend hoorde ik  storende geluiden. Ik dacht eerst een kerkklok, maar toen ik het café opzocht in de pauze zag ik deze man bezig.

Het meeste geluid werd geregeld via zijn

 smartphone en kwam uit twee grote boxen, die bij hem stonden.

Op de status van WhatsApp heb ik wat van hem opgeslagen. 

Toen ik vanmorgen mijn accordeon uit de fietstas haalde kwam ik oog in oog met een meelifter. 

In eerste instantie liet ik hem maar zitten, maar een kwartier later vond ik de slak weer. Hij was dus nog niet zijn gangetje gegaan.

Toen nam ik hem maar mee naar een pleintje waar gras stond.

Op de status van WhatsApp zie je dat hij in beweging  kwam.

Van een vriend uit Duitsland,  Sami geheten,  kwam gisteren deze foto:

Laten we beseffen dat engelen overal zijn en ons behoeden als we er om vragen. Meestal zie je ze niet, maar ze zijn er wel.

Prettige avond 

B o n n e   S o i r é e .

Markt L'Isle sur la Sorgue. Mijn speelniveau stijgt. Originele bedelaar aanwezig en een stel andere muzikanten.

 Goedenavond,  bonsoir.

Het regent op de tent, de weersverwachting klopt weer. Maar met af en toe een buitje en verder de hele dag droog, daar heb ik geen moeite mee.

Zoals ik gisteren aankondigde stond vandaag de markt in L'Isle sur la Sorgue op het programma, een markt waar ik al vaak gespeeld heb en goede herinneringen aan heb. Maar dat zegt niet dat het vanzelfsprekend vandaag ook weer goed zou gaan. Je bent elke keer anders, de mensen zijn ook niet altijd hetzelfde, het weer is verschillend. Zo had ik vandaag aanvankelijk niet zo'n zin in die grote mensenmassa die zoals gewoonlijk hier ter been is. Om er te komen moest ik ook al een aardige afstand afleggen vanmorgen. Zoals gisteren en eergisteren ook al het geval was waren er maar heel weinig mensen die besloten een duit in het zakje( lees: de koffer) te doen en dat demotiveert nogal. Maar ik heb alles op alles gezet om boven de middelmatigheid uit te stijgen en uiteindelijk ben ik daar in geslaagd. Iets wat sowieso al voldoening geeft. En bovendien ging de kassa later ook beter rinkelen.

Zelfs op het laatst, toen ik buiten stond bij de fiets kwam er nog iemand aan met een muntje van 2 euro:" Ik heb u net zien spelen en toen had ik geen klein geld.", zei hij erbij.

Nabetaling. 

Ik was niet de enige muzikant.

Wie hen wil horen moet vanavond kijken op de status van WhatsApp. 

Heel erg leuk vond ik deze man, die op een originele manier zat te bedelen. 

Ook van hem heb ik een filmpje.

Verder zat daar op de hoek nóg een bedelaar.

Het is dus een beetje zoeken waar te gaan staan spelen, zonder een ander te veel te storen. Maar de markt is erg groot en ik vond in totaal twee plaatsen waar ik volop mijn gang kon gaan.

Als ik mezelf ben neem ik ook rustig de tijd om rond mijn kraam te lopen en wat te filmen.

Al speel ik niet, aandacht krijg ik toch wel.

Een van mijn bordjes toont de........

Spreuk van de dag 

Als u genoegen neemt met mijn valse noten neem ik genoegen met uw muntjes.

Mijn lunch was vandaag weer een een pizza. 

Een mooi hondje keek me af en toe belangstellend aan.

Toen ik gewoon even door de stad liep knoopte een vrouw spontaan een praatje met me aan en ze liet me een paar kaarten zien met spreuken die haar aanspraken.

De glimlach is een schat die je weg kunt geven zonder zuinig ermee te hoeven zijn.

" De mens is niet gemaakt om te werken. Bewijs is dat het hem vermoeit."

Gekkigheden zijn de enige dingen waar je nooit spijt van krijgt.

Tijdens de koffiepauze heb ik op het toilet mijn short verwisseld voor mijn artistiekere lange broek.

Deze combinatie scheelde denk ik ook wel wat in mijn aantrekkingskracht, zodat de zaken beter gingen lopen. 

Voor morgen heb ik weer een markt in petto die ik al vaker gedaan heb. Hier komt over het algemeen ook veel publiek en kom ik redelijk aan mijn trekken.  Dat is maar een kilometer of tien van L'Isle sur la Sorgue, zuidelijk ervan. Het stadje heet: Cavaillon.

Maar eerst lekker slapen op een plekje waar ik me op mijn gemak voel. Eerder was ik al op twee andere plekken in de buurt waarvan ik vond dat het te dicht in de buurt was van de huizen van de eigenaars van de boomgaarden. Dus goed dat ik moeite gedaan heb om iets verder te kijken. 

Welterusten 

B o n n e   N u i t .

Dagje Avignon. Aardig gezellig daar, maar mijn optreden was matig.

Goedenavond,  bonsoir.

De vonken vlogen er niet vaak vanaf bij mij, toen ik speelde in Avignon. Dat had ook te maken met dat ik vaak moeite had om de juiste akkoorden te vinden, omdat mijn linker oor niet goed werkt. Ook werd ik niet erg gestimuleerd door het publiek. Wel vaak vriendelijk en gecharmeerde gezichten, maar weinigen hadden er iets voor over. Toch was het er aardig gezellig, er heerste een goede sfeer.

Een kijkje in de koffer na afloop van de eerste speelronde. Enkele munten en.....

Zolang de euro valt is het hier geen crisis.

 

Door de gek uit te hangen loop je geen gevaar om het te worden.

En...Het Evangelie van Johannes.

Er liep ook een gitarist op een terras de mensen te bespelen. Dat kon ik mooi bekijken vanaf de plek waar mijn fiets stond, en gezeten op mijn accordeonkoffer. 

Op de status van WhatsApp zie je er meer van en ook  van de plek waar ik had staan te spelen is een filmpje. 

Wandelend door de winkelstraat keek ik even een zijstraatje in. Hier geen mensen, maar.....

Een mooie muurschildering zag ik.

Op weg naar Avignon en vlak voor de stad ging de fiets een mooie brug over. Het was niet de brug waar het bekende liedje over gaat, maar hij gaat wel over de (kleine) Rhône.

Ook hiervan een filmpje. 

Mijn lunch vandaag bestond uit een kopje koffie plus twee krentenbroodjes. 

Toen ik vanmiddag de stad weer uitreed kon ik het niet laten even voor de  s h o w  nog een keer extra deze showroom te passeren en mezelf al fietsend te filmen. Er stond namelijk een grote spiegel. Intussen werd ik begroet door het winkelpersoneel. 

Coucou.

In een flits reed ik voorbij de mooie spiegel.

Morgen is er een markt in Isle sur la Sorgue, waar ik vele mooie herinneringen aan heb. Van de 23 kilometer vanaf Avignon zijn er nog 12 te gaan morgen. Wel een beetje veel om er op tijd te zijn, maar ik was moe en verlangde naar mijn nog te vinden kampeerplek. Gelukkig kwam die snel tevoorschijn. 

Morgen zijn er ook regenkansen en bij slecht weer is het een goede plek om nog even te blijven,  hoewel ik natuurlijk liever ga spelen.

Vandaag bedacht ik spontaan deze.......

Spreuk van de dag 

Alles wat gek lijkt is vaak zo gek nog niet.

Deze uitspraak komt voort uit het feit dat ik soms dingen doe die onlogisch zijn. Maar als ik ze uitvoer blijkt de zinnigheid  ervan toch.

Het doet me ook denken aan wat Jozef van den Berg zei: "Eigenlijk kan het niet,  maar toch is het gebeurd"

Lekker slapen straks en morgen weer op in een wonderlijke wereld, ook al zie je die niet altijd. 

Gespeeld in Saint-Rémy de Provence. Er was ook een trouwerij.

 Bonsoir Goedenavond. 

Daar ben ik weer.  Iets noordelijk van Saint-Rémy de Provence en een tiental kilometers zuidelijk van Avignon zit ik in de tent. In Saint-Rémy de Provence heb ik wat gespeeld.  Het hoogtepunt was meteen in het begin, toen er veel contact was met een moeder met haar dochter. Net zoals gisteren in Arles werden mijn spreuken weer veelvuldig op de foto gezet.

Toen ik voor de tweede keer aantrad later in de middag was er helemaal geen animo en ben ik snel opgehouden. 

Een trouwerij trok veel aandacht van het publiek en ook ik was er als de kippen bij om een en ander te verfilmen. 

De bruidsauto. 

De bruid kwam zelfs later naar mij toe, zodat ik haar heel mooi op de foto kon krijgen. 

Hartstochtelijke omhelzingen met een duif en mij als getuigen. 

Vincent van Gogh is dé centrale figuur van Saint-Rémy de Provence. Dit schrijven heeft als titel: De landschappen van Vincent van Gogh.

Restauranten in overvloed hier. Ik had een pizzeria uitgezocht om er te lunchen.

Deze streek wordt veelvuldig geteisterd door de Mistral. Windvangers zie je er veel in de vorm van lange rijen bomen, vaak parallel aan elkaar aangelegd. 

Ook fietste ik vandaag langs een dichtbeplante riethaag. 

Waar ik afgelopen nacht sliep was aan de leizijde van ook zo'n rij bomen. Van de wind had ik daardoor niets te vrezen, vanmorgen echter wel van een man die boos op me afstapte. Wat doet u hier? Ik was klaar met eten en zat nog even te puzzelen. Zo iets verkeerds deed ik nou toch ook niet, vond ik zelf door hier een nachtje te slapen. Snel maar alles ingepakt daarna, want ik wist niet of hij er met een tractor door moest.

Het vuurtje was wel helemaal uit toen de man langs kwam, maar de plek ziend waar ik gestookt had maakte hem nog extra kwaad.

In Saint-Rémy de Provence stond te lezen de...

Spreuk van de dag 

De grote kunstwerken zijn pas groot als ze voor iedereen toegankelijk en te begrijpen zijn.

( Leon Tolstoï)

Dag dag. 

Welterusten straks.