Goedenavond, bonsoir.
Vanmorgen toen ik naar buiten keek bleken er blauwe gaten in het wolkendek te zitten. Had meteen een gevoel van spijt dat ik gisteren voor vandaag bijgeboekt had, uigaand van de regen die zou komen. Dit was prima weer om te fietsen geweest. Maar ja, nog een dagje hier bivakkeren is ook niet verkeerd, als het morgen als ik wel vertrek dan maar niet wel regent. Die verwachting die er vanmorgen was is er nu in ieder geval weer niet.
Vandaag kwam ik er pas achter dat mijn raam op het oosten is gericht toen de ochtendzon erin scheen. Mijn nog kletsnatte was van zondag kon aan de lijn, tezamen met de nog plaatselijk natte slaapzak.
De trui is nu helemaal één geheel geworden en ik ben begonnen met het instoppen van de zeer vele draadjes.
Begin daar maar eens aan! Dat doe ik ook, maar ik eindig al lang voordat het klaar is. Alleen de draadjes die boven of onder eruit komen en zichtbaar worden stop ik erin.
Een leuker werkje is het knopen van een armbandje, Braziliaanse stijl. De kleuren maken me blij.
Eerste stadium vandaag.
Tweede stadium .
Weer een stukje verder.
Bijzonder vind ik in deze hotelkamer dat er achter de wasbak twee grote spiegels haaks op elkaar staan.
Dit heeft als effect dat je jezelf in dubbel spiegelbeeld ziet.
En als je nóg dichterbij gaat staan zie je zelfs drie personen, een drieëenheid.
Je kunt er grapjes mee uithalen. Twee ervan staan op de status van WhatsApp.
Spreuk van de dag
In het straatje van ooit
staat het huisje van nooit.
Fijne avond en
Lekker slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten