In de war vandaag. Daarom even op de plaats rust. In Arles opgetreden.

 Goedenavond, bonsoir. Het besluit gisteren om door te rijden naar Italië is vandaag op losse schroeven komen te staan. Ik schreef gisteren al dat het verstandiger was om het niet te doen en naar huis te gaan om het een en ander te regelen. Toch koos ik voor het avontuur. Vandaag kwam er nog bij dat mijn besluit het thuisfront ook niet onberoerd liet.

Toen wist ik het even niet. Wat nu te doen? Ik was inmiddels in Arles toen dat speelde en ik dacht, weet je wat, ik maak van de nood een deugd, ik pak mijn accordeon en ga lekker optreden. Even weer terug in mijn rol van artiest. En dat liep meteen heel goed. 

Dit gezellige straatje nodigde uit om te spelen. 

Ook ben ik in Arles wat rondgelopen en op een pittoresk pleintje bleek van alles te doen te zijn. De hele maand staat in het kader van kindertekeningen. Maar ook volwassenen hadden exposities in de aanliggende gebouwen. Hier een greep uit wat er allemaal te zien was.

De status van WhatsApp heeft filmpjes ervan.

Nu ik het even niet weet hoe verder te gaan, is mijn plan voor de komende dagen om het optreden voort te zetten in andere plaatsjes. Daarbij fiets ik voorzichtig naar het noorden,  ook omdat in die richting leuke plaatsjes zijn. Maar dat betekent wel dat ik weer tegen die felle wind in moet, terwijl het gisteren als een zaligheid aanvoelde om eindelijk eens de wind in de zeilen te hebben.  

Strijdend tegen de mistral ben ik vanaf Arles tot de blauwe punt gekomen, alwaar ik voor het eerst beschutting vond. En kijk eens, daar rechts ligt Saint-Rémy- de-Provence. De meeste lezers zullen er wel van gehoord hebben. Dat is toch een prachtig stadje voor een optreden morgen? 

De Mont Ventoux is hier in deze omgeving goed te zien, net als vanuit het huis van Bernard en Adrienne. 

Onderweg meende ik een lange doodgereden slang te zien.

Bij nadere beschouwing bleek het een stuk plastic te zijn.

En zo zag ik vanmorgen toen ik opstond mijn fiets staan. De zon was nog ver te zoeken, maar ik stond op een geweldige plek.

Vandaag is hier mijn ligplaats. De rij bomen staan strategisch opgesteld om de hier veel voorkomende mistral op te vangen. Maar op dit moment is het weer wat rustiger met de wind gesteld.

Voor vandaag weer een uitspraak van mijn moeder die ik me herinner:

Spreuk van de dag. 

Het is om het even, of je ernaast pist of erneven.

Lekker slapen.

Welterusten.