zondag 27 april 2025

Markt L'Isle sur la Sorgue. Mijn speelniveau stijgt. Originele bedelaar aanwezig en een stel andere muzikanten.

 Goedenavond,  bonsoir.
Het regent op de tent, de weersverwachting klopt weer. Maar met af en toe een buitje en verder de hele dag droog, daar heb ik geen moeite mee.
Zoals ik gisteren aankondigde stond vandaag de markt in L'Isle sur la Sorgue op het programma, een markt waar ik al vaak gespeeld heb en goede herinneringen aan heb. Maar dat zegt niet dat het vanzelfsprekend vandaag ook weer goed zou gaan. Je bent elke keer anders, de mensen zijn ook niet altijd hetzelfde, het weer is verschillend. Zo had ik vandaag aanvankelijk niet zo'n zin in die grote mensenmassa die zoals gewoonlijk hier ter been is. Om er te komen moest ik ook al een aardige afstand afleggen vanmorgen. Zoals gisteren en eergisteren ook al het geval was waren er maar heel weinig mensen die besloten een duit in het zakje( lees: de koffer) te doen en dat demotiveert nogal. Maar ik heb alles op alles gezet om boven de middelmatigheid uit te stijgen en uiteindelijk ben ik daar in geslaagd. Iets wat sowieso al voldoening geeft. En bovendien ging de kassa later ook beter rinkelen.
Zelfs op het laatst, toen ik buiten stond bij de fiets kwam er nog iemand aan met een muntje van 2 euro:" Ik heb u net zien spelen en toen had ik geen klein geld.", zei hij erbij.



Nabetaling. 



Ik was niet de enige muzikant.


Wie hen wil horen moet vanavond kijken op de status van WhatsApp. 


Heel erg leuk vond ik deze man, die op een originele manier zat te bedelen. 

Ook van hem heb ik een filmpje.


Verder zat daar op de hoek nóg een bedelaar.


Het is dus een beetje zoeken waar te gaan staan spelen, zonder een ander te veel te storen. Maar de markt is erg groot en ik vond in totaal twee plaatsen waar ik volop mijn gang kon gaan.
Als ik mezelf ben neem ik ook rustig de tijd om rond mijn kraam te lopen en wat te filmen.


Al speel ik niet, aandacht krijg ik toch wel.



Een van mijn bordjes toont de........



Spreuk van de dag 




Als u genoegen neemt met mijn valse noten neem ik genoegen met uw muntjes.


Mijn lunch was vandaag weer een een pizza. 





Een mooi hondje keek me af en toe belangstellend aan.




Toen ik gewoon even door de stad liep knoopte een vrouw spontaan een praatje met me aan en ze liet me een paar kaarten zien met spreuken die haar aanspraken.


De glimlach is een schat die je weg kunt geven zonder zuinig ermee te hoeven zijn.



" De mens is niet gemaakt om te werken. Bewijs is dat het hem vermoeit."


Gekkigheden zijn de enige dingen waar je nooit spijt van krijgt.



Tijdens de koffiepauze heb ik op het toilet mijn short verwisseld voor mijn artistiekere lange broek.



Deze combinatie scheelde denk ik ook wel wat in mijn aantrekkingskracht, zodat de zaken beter gingen lopen. 

Voor morgen heb ik weer een markt in petto die ik al vaker gedaan heb. Hier komt over het algemeen ook veel publiek en kom ik redelijk aan mijn trekken.  Dat is maar een kilometer of tien van L'Isle sur la Sorgue, zuidelijk ervan. Het stadje heet: Cavaillon.

Maar eerst lekker slapen op een plekje waar ik me op mijn gemak voel. Eerder was ik al op twee andere plekken in de buurt waarvan ik vond dat het te dicht in de buurt was van de huizen van de eigenaars van de boomgaarden. Dus goed dat ik moeite gedaan heb om iets verder te kijken. 



Welterusten 

B o n n e   N u i t .















Geen opmerkingen:

Een reactie posten