Bonsoir, goedenavond.
Vandaag stond er geen markt op het programma, maar morgen is er een aardige markt in de buurt van Valence. Deze is niet toeristisch, er zal vooral het gewone volk komen. Voor mij is zoiets weer een leuke afwisseling. Het betekende dat ik vandaag rustig het merendeel van de 34 kilometer heb afgelegd op een vrij vlak parkoers. Ik hoefde niet erg te zweten, maar dat kwam ook doordat de atmosfeer een beetje afgekoeld is na het onweer van afgelopen nacht. Er viel veel regen, maar ik was er wel vertrouwd op dat de tent goed stond. Op de plek waar ik nu terecht gekomen ben zijn wel sporen te vinden van modderstromen. Daar had ik dus gisteren niet moeten gaan staan, maar vandaag blijft het verder droog.
De plannen wisselen elkaar af in mijn hoofd. Verder de Alpen in trekken oostwaarts en dan de omgeving van Grenoble weer eens bezoeken met de accordeon, dat trekt me wel. Maar vanmorgen wilde mijn fiets toch echt naar het westen toe. De keuze is dus voorlopig nog niet gevallen op spectaculaire reizen, maar de eerste drie dagen wil ik markten in de buurt blijven doen, niet ver van Valence, daarmee de mogelijkheid open latend om eind van de week weer thuis te belanden.
De rivier de Drome komt uit de Alpen gevloeid.
De brug over de Drome.
De Alpen weer achter me gelaten, maar via een wat noordelijkere route kan ik me over een paar dagen toch weer bedenken.
Hoe mijn route uiteindelijk zal worden laat ik maar aan mijn onderbuikgevoel over. De uitspraak die hier bijhoort:
Uitspraak van de dag.
God weet!
Om precies te zijn heet de marktplaats van morgen: Chabeuil. Het grappige is dat daar woensdag ook de Tour de France doorheen komt, op weg naar het eindpunt van de etappe: Valence.
Daar rechtsboven van de touretappe van morgen ligt Chabeuil.
En ik heb vandaag de donkerblauwe route gereden tot bijna in Chabeuil. Morgen na de markt rijd ik via Valence naar Saint-Péray, want daar is het woensdag te doen wat markt betreft. Ook een niet zo toeristische. En dan is het nog maar 35 kilometer naar huis. Dus: Je weet maar nooit wat God weet.....
Op deze kampeerplaats zit ik tegen een prachtige, grotendeels dode boom aan te kijken.
Op de status van WhatsApp krijgt ie nog meer aandacht.
Als ik iets het pad omhoog loop is dit het uitzicht.
Hier liggen twee zonnecollectoren twee powerbanks op te laden.
Er zijn al veel velden met zonnebloemen overal.
Bijna half zeven. Tijd om voor het eten te gaan zorgen. Voor wie nog eten moet heb ik de volgende boodschap:
Bon appétit (word ook wel afgekort met)
Bon app.
Eet smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten