Terug op het honk na bezoek aan buren. Onderweg geiten gezien die de boom in klommen. Morgen met Wineke naar Saint-Agrève/ markt.

 Goedenavond. Ik ben er weer, op mijn plekje in de Ardèche, Les Costilles geheten. Het was vandaag nog maar een koud kunstje om het laatste stuk af te leggen. Gisteren was het grootste deel van de beklimming al gedaan. Zo is het in totaal een tournee geweest van 16 dagen. Onderweg had ik wel de mogelijkheid open gelaten om niet meer hier terug te keren en de tournee over te laten vloeien in een reis naar Nederland via omwegen of rechtstreeks. Hier thuis had ik het zaakje zo achtergelaten dat dat wel kon eventueel, maar niet alles was op slot. Bovendien ontdekte ik dat ik de koelkast weliswaar leeg had gemaakt en uitgezet, maar vergeten was het smeltwater eruit te halen. De deur was dicht, wat ook niet moet en binnenin was het al aardig aan het schimmelen. Dom dat ik daar niet aan gedacht had. Dus dat heb ik nu mooi kunnen regelen. Over een tijdje ga ik wél weg en dan heb ik daar in ieder geval aan gedacht. 

Vlakbij huis een mooi tafereel. Een hele beestenbende van geiten stond onder een grote boom en ik zag sommigen springen naar de lage takken. Daar heb ik naar hartelust van kunnen filmen en dat is straks te zien op de status van WhatsApp. 

Wat een acrobatiek!

Zich afzettend tegen de stam gaat het wat gemakkelijker. 

Behalve voor de boom hadden ze ook aandacht voor mij. 

En passant ben ik op bezoek gegaan bij mijn buren Yvon en Olivier. Vandaag had ik daar wel de moed toe. Met Yvon gaat het namelijk allerbelabberst. Is lichamelijk zwak en moedeloos. Daar komt dan bij dat het heel veel moeite kost om ze te verstaan, vanwege mijn slechte gehoor. Heel knap van Olivier vind ik dat hij ermee om kan gaan. "Tja, het moet wel", was zijn reactie toen ik het erover had. Van mijn aankomst op het erf heb ik een filmpje gemaakt voor op de status van WhatsApp. 

Hier volgen een stel uit het filmpje gelichte foto's. 

Houtvoorraad.

Het voorportaal. 

Een van de uit de moestuin geoogste courgettes. 

Geoogste uien. 

Olivier doet open nadat ik klopte. 

Hondje Biby komt naar me toe gesneld.

Thuis op de buitentafel had ik het uitgeschoten gedeelte van een prei laten liggen. Daarvan is nu een helft gaan bloeien. 

Gisteren liet ik op deze blog een foto zien van 4 paarden ,die ik onderweg meende te hebben gezien. Lezeres Mariënne maakte me erop attent dat het geen paarden waren maar ezels.

Hier staan dus 4  e z e l s  en de 5de ben ik!

Spreuk van de dag. 

De verdieping begint onder de oppervlakte. 

Vanaf de open plek van de heuvel aan de overkant, Les Costilles geheten, groet ik eenieder die dit leest.

Houdoe 

Tot morgen.