Goedenavond, bonsoir.
Vanmiddag vertrokken voor een tournee met de accordeon. Zoals gewoonlijk vind ik het vreselijk moeilijk om te vertrekken en me los te weken van mijn plek, ook omdat ik nooit precies weet hoe lang ik weg blijf. Het zou namelijk kunnen zijn dat ik de tournee uit laat vloeien tot een reis die uiteindelijk in Alphen uit gaat komen. Daarom heb ik voor alle volledigheid de koelkast laten ontdooien en de stroom en het gas uitgezet. Zelfs heb ik mijn breiwerk meegenomen.
Kijkend op de landkaart heb ik wel een mooi plannetje bedacht voor de komende vier dagen, dat zich af gaat spelen in een gebied zuidwestelijk van waar ik woon. Morgen staat de markt van Privas op het programma, en dat is wel 3 of 4 jaar geleden dat ik daar voor het laatst speelde. Afgelopen november had ik het plan ook, maar ik haalde de markt niet op tijd en de beoogde tournee liep uit op een reis naar Spanje.
Het gaat nu wel lukken om er op tijd te zijn. Maar de laatste 6 kilometer was het zwaar klimmen vanaf de mooie rivier de Eyrieux.
Indrukwekkende rivier, die Eyrieux.
6 kilometer verder en veel hoger mocht ik uiteindelijk deze rustplek vinden.
Heb mijn rust wel hard nodig. Het was pittig fietsen en ik vroeg me weer af hoe lang ik dit soort dingen nog kan doen. Ik denk dat dat allemaal wel gaat zolang er niet de druk op ligt zoals vandaag dat ik 40 kilometer moet fietsen om die markt te halen. Het motto dat beter is voor mij om aan te houden is de.......
Spreuk van de dag.
Moeten hoeft niet.
Daarom zie ik mezelf nog wel met gemak naar Nederland fietsen, zelfs via Italië en de Alpen. Jan en José gaan binnenkort ook die kant op en zie, ik denk al aan een ontmoeting.
Maar eerst in ieder geval een paar leuke markten hier in het zuiden.
Alvorens te vertrekken had ik eerst vanmorgen thuis weer een gezamenlijk ontbijt met een hoornaar, enkele mieren, enkele vliegen en een vlinder.
De Europese hoornaar op mijn brood.
Ook een vlinder op tafel.
Het was waarschijnlijk dezelfde hoornaar als die van gisteren die ik filmde en die ik gemakshalve maar hommel noemde, maar een hommel ziet er anders uit.
Een hommel.
De Europese hoornaar.
Vandaag haalde het insect acrobatische toeren uit in mijn theekom.
Het werd hem bijna noodlottig want op een gegeven moment was ie wanhopig aan het zwemmen.
De drenkeling in mijn thee.
Europese hoornaars zijn goedaardig, in tegenstelling tot Aziatische, want die kunnen hele bijenkolonies uitroeien. Ik besloot snel om het beest te redden. Na wat gespartel op het droge kon ie weer wegvliegen om daarna weer enthousiast mijn nu lege theekop weer te gaan inspecteren.
Op de status staat een en ander verfilmd.
Inmiddels half elf. Mijn linker been vertoont verschijnselen van kramp. Maar ik hoop toch wel lekker te kunnen gaan slapen. Morgen vroeg weer op.
Welterusten.
Bonne nuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten