Goedenavond.
Regen op de tent nu, half zes. Dat is een prima moment. Ik hoef niet meer te koken, want heb tussen de middag weer gegeten in het restaurant Flunch.
Vanmorgen tijdens de markt waren er nog niet veel wolkjes aan de lucht.
Net als gisteren was het ook nu weer een gezellige en levendige markt met vooral plaatselijke bezoekers. Gisteren schreef ik dat ik daar in het verleden regelmatig weggestuurd werd omdat de burgemeester niet wilde dat er muziek gemaakt werd, wat hij waarschijnlijk in één lijn stelde met bedelen. De laatste keren ging het echter altijd goed en ook nu kreeg ik geen commentaar van plaatselijke agenten.
Wel weer kinderen die vrolijk bewogen op mijn klanken.
De vraag was nog wel: wat ga ik doen na de markt? Het was al snel duidelijk dat mijn maag daar het antwoord op wist en daarmee kwam er niet de klim naar boven uit richting Vernoux, waar morgen markt is. Ik heb gekozen voor het gemak en dat betekent dat ik morgen niet speel, maar rustig de twintig kilometer af ga leggen zuidwaarts naar La Voulte, waar het vrijdag te doen is.
Ondertussen had ik wel mooi naar de barbier kunnen gaan die hier in de buurt is. Nogal wat mensen vinden mijn baard namelijk te lang, inclusief de vrouw die onder andere op de markt van La Voulte hoeden verkoopt, Claude genaamd. Afgelopen zondag trof ik haar ook in Saillans en toen kwam mijn te lange baard weer ter sprake, niet de eerste keer trouwens, want zij had in het verleden ook vaak commentaar erop. Met andere woorden: bij haar is het niet zo gauw goed.
Op dit moment ziet mijn kop er als volgt uit:
Zelf vind ik dat het nog wel kan, als ik zo deze foto bekijk.
Voorlopig zullen de mensen het toch nog even met dit gezicht moeten doen. De barbier die ik opzocht vanmiddag had namelijk geen tijd, niet vandaag en ook niet morgen, hij is met afspraken helemaal volgepland. Maar gelukkig zijn er ook mensen die het juist mooi vinden, zo'n volle baard. Maar ze zullen wel in de minderheid zijn, schat ik.
Vanmiddag toen ik het eten op had, had ik veel slaap en was toe aan een siësta, maar dat kon niet, ik moest eerst naar dit kampeerplekje fietsen waar ik de afgelopen nacht ook verbleef.
Bovendien begon er een bui te vallen. Toen ben ik maar rustig in het grote Auchan, waar het restaurant bij hoort een kopje koffie gaan drinken.
Een kind was gefascineerd door het fonteintje. Het geluid van het water ging samen met dat van de regen op het dak.
Een man trok een hele stoet vuilcontainers het gebouw door.
Het een en ander is verfilmd op de status van WhatsApp.
Inmiddels, half zeven, lijkt de meeste regen alweer voorbij te zijn. Vanavond zal ik verder een beetje luieren. Morgenochtend zal het ontbijt weer aan deze tafel zijn.
Ook dit wordt beter in beeld gebracht op de status van WhatsApp.
Ondertussen zijn ook de renners van de Tour de France over de streep gekomen in Valence. Gisteren was het een Fransman die als eerste op de Mont Ventoux de finish bereikte. Daar zijn ze hier erg trots op, zo lees ik in de krant.
Zo hard als de renners rijden rijd ik niet, maar het andere uiterste is ook niet goed:
Spreuk van de dag.
Het leven is als een fietstocht:
Als je niet meer fietst val je.
Tot morgen
Génial !je fais la traduction en italien 😘
BeantwoordenVerwijderen