Goedenavond, bonsoir.
Gemotiveerd vanwege de vaststelling dat ik het nog steeds kon: een feestje bouwen met de accordeon, ben ik naar Lamastre gefietst voor de markt.
Het lukte inderdaad voor de derde keer op rij weer aardig, hoewel er in het eerste half uur wel twijfel rees toen de mensen nog nauwelijks reageerden en ik het ook een beetje te warm had in de zon. Maar toen er wel wat munten begonnen te vallen stimuleerde me dat om het spelniveau nog een beetje op te krikken. Net als bij de vorige keren waren er ook weer korte en prettige ontmoetingen met bekenden.
Ik stond tegenover een sympathieke jongeman die brood verkocht dat er heel goed en gezond uitzag. Eigenlijk koop ik bijna nooit op de markten en handel mijn boodschappen liever allemaal tegelijk in een supermarkt af. Brood op de markt is dan ook nogal prijzig, maar ik dacht nu, laat maar gewoon een beetje duur doen en brood kopen waar ik met plezier in ga happen tijdens mijn ontbijt. Dus ik naar hem toe gestapt toen ik alles ingepakt had om van plaats te wisselen. Wilde hij toch helemaal geen geld hebben voor het stuk brood dat ik uitkoos! Als waardering voor de muziek. Ik pruttelde nog even tegen, want hij moest er nog van leven van zijn ambacht, maar nee, ik moest het zo meenemen.
Bij thuiskomst heb ik er als lunch al dankbaar van gegeten.
Ik zal toch eens vaker op markten kopen en niet op de prijs letten. Het vervelende is echter vaak dat de mensen waar ik naast heb staan spelen dan, net als die bakker, mij hun producten voor gereduceerde prijs aanbieden, en daar doe ik het niet om.
Afgelopen zaterdag op de markt op de hoogvlakte kocht ik enkele sinaasappelen, en die waren verschrikkelijk lekker, niet te vergelijken met die in supermarkten.
Jammer dat ik er niet meer van genomen heb. Nu zijn ze op.
Vanmorgen toen ik de markt opkwam ben ik eerst even naar Wim gaan kijken.
Hij zat zijn administratie te doen en had nog niet veel te doen gehad. Hij vroeg me om wat kersen voor hem te kopen. Dit was voor mij aanleiding om meteen voor mezelf ook wat groente bij die kraam te halen. Eigenlijk had ik geen geduld daarvoor, want ik moest aansluiten in een lange rij en ik stond te popelen om accordeon te gaan spelen.
Net als op de kleine zaterdagmarkt was de gitarist met de versterker hier ook bezig en hij is weer te zien en te horen op de status van WhatsApp.
Niet al zijn muziek vind ik mooi, maar wat ik nu hoorde sprak me wel aan. Ook prettig dat we elkaar vriendelijk groeten.
Op het eind van de markt troffen Wineke en ik elkaar en ook de hond Tzuki was van de partij. Later kwam Wim ook bij ons zitten.
Wineke en ik hebben beide met ontstoken ogen en Wim raadde ons ogentroost aan.
Recept van apotheker Wim. Ogentroost in het Nederlands.
Eind Augustus gaat ie naar de grote jaarmarkt van Tournon, waar hij het niet alleen aankan. Maar drie maanden vooruit iets vastleggen dat is niet iets wat bij me past. Einde van de week een driedaagse toernee plannen dat gaat nog wel, maar dat plan kan ook nog herzien worden.
Op de terugweg ben ik op tweederde even gestopt, omdat ik erg moe was en niet op mijn tandvlees het laatste stukje wou fietsen.
Een grote roofvogel in de lucht verleidde me om hem te filmen.
In vogelvlucht te zien op de status van WhatsApp.
Vanmiddag thuis kwam er een lieveheersbeestje op mijn arm zitten.
Wat je niet van hem verwacht: hij pikte regelmatig in mijn arm, zodat ik hem snel wegzette.
Ook ben ik weer met handwerken verder gegaan.
Besloten om het idee van het kleine kruis in het grote hugenotenkruis door te laten gaan, en wel in fel groen.
Morgen zal ik er weer wat meer tijd voor hebben, want er staat geen uitgaan op het programma. Of ik moet bezoek krijgen.
Spreuk van de dag.
Vliegers stijgen het hoogst als ze tegen de wind in gaan.
Slaap lekker.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten