Goedenavond.
Tjonge jonge. Nog steeds is het 34 graden, als ik op de thermometer kijk. Er staat een aardig windje, de zon is weg van het terrein en toch hoor je me af en toe puffen. Maar als ik besef dat de meeste mensen hier alleen maar een huis hebben waar je nauwelijks af kunt koelen behalve met zo'n elektrische waaier, dan is het voor mij toch een hele luxe op dit grote terrein.
Er is hier altijd wat te doen met insecten, vlinders of vogels. Eergisteren vloog een libelle nog rondjes om me heen, vandaag nestelde een vlinder zich boven op mijn hoofd. Dit was weer een prachtig onderwerp voor op de status van WhatsApp. De vlinder bleef zeker een half uur zitten en gaf mij alle gelegenheid om hem via een selfiefilm gade te slaan.
Het beest liet mij niet meer los: al ging ik naar het toilet, het bleef op dezelfde plek zitten, draaide zich hooguit een kwartslag om
Op een gegeven moment ben ik maar gaan dansen. Ook dat vond ie prima.
Maar heel lang aan een wezen gebonden te zijn vind ik niet prettig en toen hij eindelijk wegvloog voelde ik me ook opgelucht.
Vanmiddag eindelijk eens een wasje gedaan, dat was nog niet eerder gebeurd sinds ik hier ben, al anderhalve maand.
Daartoe deze ketel leeggemaakt. Die had ik volgestopt met wol om die te beschermen tegen muizen toen ik weg was deze winter.
En verhip, daar zat ook dat meetlint in dat ik miste. Want onderhand kwam de lengte van de trui in de buurt van de 50 centimeter en op dat punt moet er geminderd worden. Meten met een lineaal van 30 centimeter gaat wel, maar is toch onhandig.
En nu heb ik dus weer wat was schoon.
En droog zal de was nu, half acht, ook al wel zijn.
Vandaag was er weer een test van de Nederlandse taal. Daarin wordt verklaard waar vandaan komt de...........
Uitdrukking van de dag
Het onderspit delven.
Zo, klaar met mijn verhaal. Nu tijd voor het toetje.
Morgen is er weer een dag.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten