Goedenavond, bonsoir.
Het was vandaag weer eens genieten van mijn ouwe dag. Lekker helemaal geen afspraken (zoals gewoonlijk) en ik vond het erg boeiend om twee verschillende weertypes mee te maken.
De dag begon al heel goed met de constatering dat het beest dat gisteren tot drie keer toe op de rand van de bank sprong in de klem zat. Dit tot mijn dubbele verrassing. Op de eerste plaats had ik gedacht dat het beest nu niet meer in mijn ruimte tevoorschijn kon komen. na mijn interventie van het blokkeren van het gat, waardoor het beest gekomen moest zijn. Gisteravond voor ik naar bed ging werd er wel veel geknaagd en dat gaf me een unheimisch gevoel. Zou ie weer een nieuwe ingang aan het forceren zijn? Maar ik verwachtte toch niet dat het hem zo snel zou lukken. Voor het geval dat zette ik de klem toch maar. Dat gaf me het gevoel dat ik in ieder geval iets gedaan had en verder durfde ik toch wel in de caravan zelf te blijven slapen. Die slaapkamer is ver weg van de plek des onheils en met mijn slechte oren hoor ik toch niks.
Maar hij zat er dus in vanmorgen toen ik opstond.
Wat gisteren niet lukte, lukte vandaag wel: Het beest vastleggen op de foto.
Een erg lange staart, van wel 20 centimeter, heeft het beest.
De beschrijving van Google bekijkend denk ik dat we hier te maken hebben met de zwarte rat.
Die lange staart die groter is dan de rest van het lijf bijvoorbeeld, daar wordt hier ook over gerept.
Deze meevaller betekent volgens mij nog niet dat het probleem opgelost is. Er zullen heus nog wel een aantal familieleden van het beest rondlopen. Voorlopig houden die zich gedeisd, is mijn voorspelling. Mijn ervaring met ratten is dat ze heel slim zijn en ook een sterke intuïtie hebben. Rond de klem hangt nu een zweem van gevaar. Wel heb ik de klem nadien gewassen, dat scheelt. Straks zal ik m in ieder geval weer zetten, maar dezelfde vondst van vanmorgen zal ik morgenochtend waarschijnlijk niet hebben.
Ben vandaag weer met mijn hernieuwde hobby verder gegaan.
De letter O of de nul komt nu in het stramien te zitten.
Tot nu toe ben ik zo ver gekomen.
De vraag blijft, bij deze, wanneer is de tekening af? Alleen het kale stramien van de bovenste foto heeft al wat, ja is zelfs volgens lezeres Narda al mooier dan wat er op volgt. Ik zou ook alleen de buitenkant van de figuur kunnen doen.
Ben in het tuinhuisje bezig geweest. Van het brandhout achter de kachel is jarenlang een gedeelte blijven liggen. Nu alles weggehaald.
De houten vloer eronder was helemaal aan het rotten en was gedeeltelijk al overgenomen door klei
Nu is er een betere grond voor een nieuwe stapel.
Deze bovenste stapel is nu naar beneden verhuisd en wordt vervangen door hout van buiten.
Op de status van WhatsApp zing ik een liedje van Wim Sonneveld en zie je onder andere deze zon:
Liedje van de dag.
We gaan naar buiten,
waar de vogeltjes fluiten.
Daar waar het zonnetje zo heerlijk schijnt.
Daar waar die koetjes zoetjes loeien,
waar prinsessenbonen bloeien,
waar al je misère verdwijnt.
Een mooie zondag gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten