Bonsoir, goedenavond. Vandaag geen bezoek aan Flunch, het restaurant waar ik gisteren onbeperkt mocht eten. Maar wel kon ik om twaalf uur aanschuiven aan tafel bij mijn buren Yvon en Olivier.
Mijn vrij barre tocht vanaf mijn kampeerplek naar huis was ten einde en ik vond dat ik even een bezoekje af moest leggen aan Yvon. Wel dat ik er tegenop zag want ik versta hem zo slecht tegenwoordig, sinds mijn gehoor achteruit is gegaan. Hij leeft in een kleine wereld en met mijn bezoek heeft ie even wat anders, dan de vier muren om hem heen.
Olivier was ook thuis. Het bleek twaalf uur te zijn en Olivier had zijn rol als kok vervuld.
" Oh, ik eet niet mee hoor", zei ik, wetende dat ze op mij niet gerekend hadden. Maar er bleek genoeg voor drie te zijn en meteen had ik een bord voor mijn neus, dat weldra gevuld werd.
En toen bleek dat Olivier vandaag jarig is. Helemaal niet daaraan gedacht. 11 november! Het is ook nog een keer een feestdag in Frankrijk. Er wordt de bevrijding gevierd van de Eerste Wereldoorlog. Daarom was Olivier ook thuis.
Niet gepland, maar toch leuk dat ik er vandaag was. Hij is 51 geworden. Lang geleden dat ik op zijn verjaardag in de Ardèche was. Hij was 17 toen we elkaar leerden kennen. Kun je nagaan!
Joyeux anniversaire Olivier, zong ik hem toe, en is opgenomen op de status van WhatsApp vandaag.
Ook komt er een filmpje op van vanmorgen toen ik in de koude mist aan het klimmen was. Van een mooi huis kwam rook uit de schoorsteen.
Toen ik hier rond half twee binnenkwam ben ik meteen begonnen met de kachel aan te maken. Het was maar 8 graden.
Maar de temperatuur steeg snel:
In Vernoux heb ik en passant wat boodschappen gedaan, zodat ik de eerste dagen niet weg hoef. Daar is ook nieuwe apparatuur bij voor als ik op reis ga. Maar dat zie ik me deze week nog niet doen.
Spreuk van de dag.
Letterlijk vertaald: Ik was nergens, maar nu ben ik hier.
Fijne avond
Bij een warme kachel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten