Goedenavond, bonsoir.
Een lieveheersbeestje liep over mijn been. Helaas had ik de telefoon niet naast me. Maar daarna heb ik 'm uitgebreid kunnen filmen toen hij over de plastic zak liep waarin mijn pan opgeborgen wordt. En nog even later stapte het beestje over op natuurlijker materiaal, waar hij nu nog steeds op zit.
De status van WhatsApp geeft uitgebreid verslag van de vaak acrobatische bewegingen van dit diertje.
Zelf zit ik nu half in een natuurlijke omgeving. Aan de ene kant van mij is bos, aan de andere kant iets dat op een waterzuivering lijkt.
Ik vind het een ideale plek, omdat de ondergrond mooi vlak is. Dit vond ik na twee keer in een bos geweest te zijn, waarin ik het niet fijn vond. Bovendien stond er te uitgebreid dat het bos privé was om me er vrij te voelen. Om hier te komen hoefde ik niet door een barrière. Bovendien vindt Google maps het pad waar ik nu sta een geschikte route op mijn weg naar Bourges. Verderop staan allemaal bramenstruiken waar je je met de fiets een weg door moet banen. Kortom: ik heb geleerd me niks van de ideeën van Google maps aan te trekken. Volg nu de N151, een rijksweg dus. Het mooie hiervan vind ik dat ie zo kaarsrecht is, met nauwelijks bochten.
Moet je eens kijken hoe mooi die weg zich daar voor me uitstrekt. Ik krijg dan ook meteen een overzicht van de beklimmingen die ik moet doen en de tussenliggende afdalingen.
De weg is niet erg druk, maar de auto's rijden hard en er zijn ook gevaarlijke vrachtwagens. Ik maan mezelf om goed uit te kijken. Helemaal op de achtergrond van bovenstaande foto zie je een bos waar ik op af koerste en wilde kamperen. Maar van dat plan heb ik dus bij nader inzien afgezien.
Daarna kwam weer een bos en daar ben ik nu.
Gisteren ging mijn laatste binnenband stuk en gelukkig is het plakken gelukt. Nog steeds is de band hard, maar ik heb vandaag twee nieuwe binnenbanden kunnen kopen en ook een buitenband. Dat stelt gerust. Als er nu weer iets lek gaat kan ik de binnenbanden verwisselen en hangt de voortzetting van de tocht niet af van het al dan niet lukken van de plakbeurt. Eerst dacht ik dat ik moest wachten tot het bereiken van Bourges, waar een Decathlon is, 80 kilometer vanaf de kampeerplek van gisteren. Eerder waren er geen fietsenwinkels. Maar toen bedacht ik dat in supermarkten vaak binnenbanden te koop zijn. En dat plan lukte vanmorgen in La Charité-sur-Loire. Zelfs dus ook nog een buitenband.
Vandaag ook weer voor de zoveelste keer de rivier de Loire overgestoken. Die loopt ook al door het Centraal Massief heen, waar ik twee weken geleden doorheen kwam.
Op de status van WhatsApp zie en hoor je het water stromen.
Vanmorgen moest ik wel heel ver fietsen om koffie te krijgen. 26 kilometer tot La Charité-sur-Loire. Morgen is die afstand iets minder, iets van 16 kilometer. Het is een streek waar weinig te doen is, in de meeste dorpjes is geen café. Een beetje saai dus.
Tot nu toe is het vandaag droog gebleven, net als gisteren. Ik had al opgezien tegen een week met elke dag regen, zoals aangekondigd, maar tot nu toe was dat ertegen opzien dus voor niks. Dus.....
Spreuk van de dag.
De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.
Voor straks:
Welterusten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten