Goedenavond.
Een voor mijn doen karige maaltijd heb ik achter de kiezen. Er bleken geen winkels te zijn in de dorpen waar ik doorheen kwam. De eerstvolgende supermarkt is 4 kilometer verder dan het doel wat ik morgen wil bereiken, namelijk een onaangekondigd bezoek aan Nonny, een vriendin. In zo'n geval heb ik liever genoeg etenswaren bij me.
Maar om vandaag nog zo'n extra eind te fietsen zag ik niet zitten. Ik bedacht dat ik nog wel 4 tomaten op zak had plus een rode biet. Verder een halve liter melk. Voor morgenochtend heb ik nog een stuk stokbrood dat zeker een week oud is en waarvan ik vaak dacht: ik gooi het weg, maar dat toch niet deed. Want stel dat de nood aan de man komt. En zie, dit noodbrood komt morgen van pas. Dit brengt me tot de........
Spreuk van de dag.
Oud brood is niet hard,
Geen brood is hard.
Heb ook nog genoeg water voor de thee bij het ontbijt van morgenochtend. Als ik dat brood een tijdje in de thee onderdompel wordt het eetbaar.
Vanmorgen heb ik trouwens per ongeluk ontdekt hoe lekker de thee is als je er een scheutje appelsap doorheen doet. De suiker die ik in mijn kopje wilde doen zit in net zo'n vierkant pak als het appelsap.
De appelsap en de suiker, beide in dezelfde soort verpakking.
Je raadt het al, ik deed in eerste instantie appelsap in de thee. Daarna de suiker. En lekker dat ik de thee zo vond....Dat ga ik in het vervolg vaker doen zo!
Vanmorgen viel er regelmatig nog wat motregen en ik was blij dat ik nog niet gegaan was. Maar toen het tegen de middag droog was en ook geen regen meer verwacht werd besloot ik plots van mijn plan af te wijken en niet nog een derde dag daar te verblijven. Ik wilde de fiets inpakken, maar voelde eerst even aan mijn achterband. Er bleek lucht uit te zijn. Oh, maar goed dat ik het op tijd ontdekte, maar ik moest wel meteen aan het fietsen maken. De te brede binnenband wilde ik toch al vervangen bij de eerste de beste keer dat het wiel eruit moest, dus dat gebeurde nu.
De winkel waar ik gisteren boodschappen deed ben ik voorbij gefietst, aannemende dat er onderweg nog wel een grotere zich zou aandienen. Er was namelijk niet zo veel keuze in groente. Maar nu had ik me dus in de vingers gesneden.
Maar de drie tomaten die ik op heb plus de rode biet zullen toch wel genoeg zijn om me door de nacht heen te brengen en morgen zie ik nog wel hoe ik het doe. Op 7 kilometer voor mijn onaangekondigde doel kampeer ik nu in een op zich prachtig bos.
Maar ik schrik wel van de hoeveelheid water die er is.
Gelukkig hoefde ik om op mijn kampeerplek te komen hier niet meer doorheen.
Het was frisjes en een beetje kil in het bos en nu ben ik blij dat ik in mijn tentje zometeen lekker in de warme slaapzak mag kruipen.
Nonny, mocht je vanavond deze blog lezen, dan weet je wat jou morgen te wachten staat. Ik weet nog niet precies hoe laat ik zal arriveren. Misschien maar eerst naar de winkel in Saint-Honoré-les-Bains.
En de andere lezers lezen morgen wel hoe het gegaan is. Voor straks.......
Welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten