Goedenavond.
Ja, vanmorgen toen ik opstond wist ik het: ik vertrek vandaag. Had een goed gevoel dat ik gisteren nog een keer naar de buren/vrienden Yvon en Olivier was geweest en vandaag kon ik ook nog even naar Hennie en Jannie en hun kinderen en kleinkinderen die er zijn. Er stond onder andere nog een fiets van mij die ik mee wilde nemen, want naar alle waarschijnlijkheid is hun huis in september verkocht.
Mijn laatste wandeling naar hen toe is te zien op de status van WhatsApp.
Ik werd uitgezwaaid toen ik ging. Vlnr Jozef, Benthe, Jannie, Marith.
Morgen vieren ze de verjaardag van Benthe. Ik heb de letters geleverd die op de balk prijken.
De fiets die ik mee wou nemen stond al klaar.
Proficiat Benthe. De letter I halen ze morgen wel uit de naam van Marith.
Vandaag hangt de was te drogen
Bij thuiskomst was ik begonnen aan de voorbereiding voor de reis, wat ik altijd heel lastig vind. Maar toen het half vier was werd het startsein gegeven. De vrienden Ben en Marij die vlak voor Lamastre wonen stonden nog op het programma. Morgen hebben ze een tentoonstelling met voordrachten in hun tuin en in hun schuur, die als theaterzaal is ingericht.
Ik was ook uitgenodigd, maar ik wilde vertrekken op reis en bovendien, helaas, versta ik te weinig met mijn slechte oren.
In de tuin hing er al van alles.
Op de status van WhatsApp zie je deze voorwerpen bewegen in de wind en hoor je me zeggen dat ik ze ook wil hebben.
Er staat ook een grote spiegel tegen een reusachtige boom.
Marij zet iets recht.
Ook bij hen hangen letters die ik gemaakt heb.
gisteren nog was het de vraag wanneer ik zou vertrekken. Het antwoord stond hierboven.
Jawel, Ben fietst ook.
En terwijl ik hier bij de tent zit te schrijven zie ik de maan tevoorschijn komen.
Deze plek is ongeveer tien kilometer achter Lamastre en ligt op het begin van de beklimming van het Centraal Massief. Eigenlijk had ik naar Saint-Agrève willen fietsen om morgen de markt van Le Chambon sur Lignon te halen, maar ik vond het te veel van het goede om vanavond nog die klim tot 1050 meter te maken. Ik had er sowieso al moeite mee om in de hitte te fietsen. Waar ben ik aan begonnen? Ik heb Michel, die ik nog even tegenkwam gevraagd of ie voor mij ook wil bidden voor een goede en behouden reis. Ik moet me wel geborgen voelen. Het is toch een heel avontuur. Hij raadde me nog aan om niet via de hoogvlakte te gaan, want ik twijfelde nog of ik de vallei van de Rhône zou nemen noordwaarts. Maar in Lamastre ging mijn fiets linksaf de hoogte in en niet rechtsaf richting Rhône.
Nu gauw de tent in. Het is al donker. Maar eerst........
Lied van de dag.
Ga nooit heen zonder te groeten,
Ga nooit heen zonder een zoen,
Wie het noodlot zal ontmoeten
Kan het morgen niet meer doen.
Daarom ben ik blij dat ik goed afscheid heb genomen van al mijn buren, en ook van mijn prachtige en krachtige plek. Je weet maar nooit of en wanneer je terugkomt.
Dag allemaal
Tot morgen.
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten