zondag 13 oktober 2024

Het erop gewaagd en met succes: De boom hangt niet meer over de caravan. Prachtige nevels vanmorgen en daarna warme zon.

 Goedenavond,  bonsoir.
Een ongekend succes heb ik, tot nu toe, met het bevrijden van de caravan van de grote boom die er tegenaan is komen hangen. Het was aanvankelijk wel de vraag: Moet ik dat wel alleen doen? Maar ik dacht, ik kan in ieder geval proberen om ermee te beginnen. In de eerste plaats was dat vanmorgen al het uit de bramenstruiken slepen van die zware ijzeren trap, waarmee ik, heel voorzichtig,  het dak moest beklimmen.  Dat lukte inderdaad,  en daarna nog heel vaak, want ik moest vaak er op en er af.


Het dak op met de gevaarlijke opdracht om het grote, overhangend stuk van die grote boom af te zagen. De vraag was vooral, zal het dak ertegen kunnen als na het zagen plof, dat stuk erop valt.



Vanaf het dak naar beneden kijkend.


Naar boven kijkend was daar de zaagsnede. Ik moest boven mijn macht zagen. Vermoeiend,  maar ik had de tijd. Af en toe ging ik naar beneden en lekker in de zon zitten.




Hier was de ban gebroken. De boom zei: kraak en het af te zagen stuk bleef hangen aan de overkant op de rots.




Aan het uiteinde dat op de rots was blijven hangen had ik een touw geknoopt en daaraan trekkend schoot de zaagsnede helemaal door en met een plof kwam het brede eind op de caravan terecht. De klap viel mee, daar was ik bang voor. Maar de caravan is er niet door beschadigd. Zelf heb ik dus ook niets geleden. Ik vond het te gevaarlijk om eronder te blijven staan en door te zagen.

Nu eenmaal het overhangende stuk weg was kon ik gemakkelijk andere stukken wegzagen. Op enkele plaatsen waren echter takken die op de caravan steunden. Het is me gelukt om die weg te krijgen,  hoewel ik dacht dat dat niet zou gaan. Dat was wel nodig om bij verdere doorzaging van de stam te voorkomen dat de zaag zou gaan klemmen. 


Ziehier een mooi tussenresultaat. De steunpoten die je ziet zijn nu weg en morgen kan ik doorzagen tot aan de rand van de caravan. Dat het zover zou komen had ik vannacht niet kunnen dromen. Maar wakker bleef ik gelukkig ook niet van het probleem: "Hoe bevrijd ik de caravan?" 


En ondertussen waren er andere taferelen. Bij het schoonmaken van golfplaten werd een hele mierenpopulatie opgeschrikt.





Tijdens een rustpauze in de zon kwamen spontaan twee lieveheersbeestjes op me af, waarvan dit er een is.




Maar de nevels vanmorgen waren echt fantastisch. In chronologische volgorde zag de lucht er zo uit:





Op de status van WhatsApp heb ik deze beelden uitverkoren.



Spreuk van de dag 


La rêverie est la vapeur de la pensée.


De droom is de damp van de gedachte




Lekker slapen dus.


B o n n e   N u i t.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten