Goedenavond, bonsoir.
Vandaag legde Paul uit wat zijn bedoeling is: Bij mij kort op bezoek en dan verder naar Andalusië. Hij gaat daar iemand helpen met een tiny huis. Toen dacht ik: Hé, zou ik mee kunnen rijden? Een erg revolutionaire gedachte. Ik wil er wel naar toe naar die Costa del Sol, maar het idee om daar over een week te zijn is toch nogal onwezenlijk. Zo'n snelle jongen ben ik niet. Toch heb ik het voorstel gedaan. Maar Paul op zijn beurt weet ook nog niet of ie het fijn vindt om mij mee te hebben.
Voorlopig is het ook heel fijn en nuttig om hier thuis te zijn en het was vandaag weer een mooie dag. Af en toe een heerlijk zonnetje, en dan weer een bui. Intussen was de kachel aan in het tuinhuisje en daar kon ik dan ook vertoeven.
Het was vanmorgen toen ik mijn bed verliet nog wel even twijfelen of de kachel überhaupt aan hoefde. De lucht vertoonde heel veel blauw en als de zon onbeperkt kan schijnen is het snel aangenaam buiten. Maar ik was blij dat ik gekozen had voor wel aanmaken.
Met mijn ontbijtspullen op weg naar de eetzaal.
Voorzichtig lopen.
Daar stond het theewater warm te worden op de kachel.
En eenmaal binnen kookte het al.
Op de status van WhatsApp zijn er bewegende beelden van.
Ik vond tussen al mijn rommel in de boekenkast .......
.........een interessant boek. Het heet: "La légende dorée " . De meeste dagen van het jaar staan in het teken van een heilige en gisteren, 9 oktober, was dat de heilige Dyonisius ofwel in het Frans: Saint Denis. Daar heb ik vandaag, een dag te laat, over gelezen. Bij naslag via Google zijn er nogal wat weerspreuken aan hem toegeschreven.
Vandaag heb ik de was van gisteren gespoeld en aan de lijn gehangen.
Intussen dat ik dit zit te schrijven is er een sprinkhaan rondjes aan het lopen over de rand van de achtzijdige tafel. Af en toe stopt ie even en gaat ie mij zitten te bekijken, en ik hem.
Een krekel is het toch niet hè, een sprinkhaan.
Het beest blijft maar rondmarcheren. Elke keer komt ie weer langs en dan stopt ie op hetzelfde punt van de foto. Nu heeft ie trouwens een ander punt van de tafel uitgekozen.
In Thailand worden ze gegeten. Ze zijn heel voedzaam. Maar ik hou het toch maar bij pompoen en zo.
Verder heb ik nog een mooi plaatje van de lucht hier vandaag.
En vanmorgen kwam de zon zo weer boven de bergen uit.
Spreuk van de dag.
Vandaag is morgen gisteren.
T o t M o r g e n.
À demain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten