Tijdens bezoek van Wim en Wineke ging er een lampje branden. Aanstaande woensdag informele bijeenkomst rond Hanny.

 Goedenavond,  bonsoir.

Kwart over zeven, de avond is gevallen, maar de lamp die gisteren dienst weigerde doet het weer als het nodig is. Wim is geweest,  en ook Wineke, en de eerste heeft het voor mekaar gekregen om hem weer te laten branden. Hij moest daartoe op de tafel gaan staan. Omdat ie wat evenwichtsstoornissen heeft moest dat even heel voorzichtig gebeuren. Wineke en ik hadden er onze handen  vol aan om hem vast te houden. Maar het lukte hem om de lamp met kroonsteentjes en al naar beneden te halen, alwaar hij de losgeschoten draadjes gereed maakte om ze weer met elkaar te verbinden. 

Wim bezig met het   s c h i l l e n  van de draadjes.

Eerst probeerde ik het tevergeefs om de draadjes uit het kroonsteentje te schroeven. 

De lamp hangt nu beter aan het plafond. Het kapje dat er al 25 jaar overheen hing heb ik er maar afgelaten. Straks wordt ie creatief versierd.

Op de status van WhatsApp zie je ons in actie.

We hebben vandaag ook lange tijd buiten in de zon gezeten, die zich weer regelmatig liet zien na de afgelopen regenrijke dagen.

Wim en Wineke in een diepgaand gesprek. 

De lucht was weer prachtig. 

Een rupsje marcheerde op de herfstbladeren. 

Van Lon, Hanny's dochter, kreeg ik de uitnodiging voor een informeel samenzijn rond Hanny. Aanstaande woensdag is dat het geval. Dan wordt ze gecremeerd. Op afstand zal ik dan aan de aanwezigen en aan Hanny denken.

Een vlinder hier, enkele vlinders op Hanny's balkon en Hanny zelf  in de status van transformatie. 

Zoals deze rivier stromen we allemaal naar de grote zee.

Uitspraak van de dag. 

Ik loop achter.

Fijne avond 

B o n n e    S o i r é e.