Buenas Tardes, goedenavond.
Zojuist Frans vergezeld naar beneden waar zijn tent staat op een ruim terras.
Vanmorgen was de wekdienst aanwezig met een thermosfles met cappuccino.
Vanmiddag heeft hij de tent, die enkeldaks is verdubbeld met meegenomen zeilen.
Hij vindt het veel te eng hierboven. Ook is het nog altijd een crime voor hem om die steile rotsen te beklimmen en af te dalen die toegang verschaffen tot hier waar mijn tent staat en waar je de hele dag in de zon kunt zitten.
Frans worstelde en kwam boven en rust uit op mijn accordeonkoffer.
Maar Frans zegt wel dat hij meer aan de beklimming en afdaling begint te wennen. Vergeleken met hem loop ik nog als een hert over de stenen heen. Maar zal ik dat over 4 jaar ook nog kunnen, als ik zo oud ben als hij nu is?
Fietsen gaat bij hem ook niet meer zo vlot, maar dat merk ik zelf ook. Maar, zegt ie, als ik geen haast maak dan zal het hem nog wel lukken om samen straks noordwaarts de kust te volgen. Maar haast heb ik niet. De hele reis tot nu waren het ook maar halve fietsdagen en af en toe helemaal niks. Morgen gaan we proberen in Nerja een fiets voor hem te vinden, is het plan.
Vandaag zijn we samen naar Maro gelopen, een tussenliggend dorpje, waar een winkeltje open was en een cafetaria waar je naast koffie en andere drankjes ook te eten kunt krijgen.
We kwamen op het idee om dit te bestellen toen twee dames die tegenover ons zaten het kregen opgediend. Zien eten, doet eten ,zegt het spreekwoord. We hadden er geen spijt van, het smaakte voortreffelijk.
Vanavond hebben we ook weer warm gegeten: bloemkool met aardappelen, boter en eieren. Tijdens zijn reis is van eten niet veel terecht gekomen. Hier kan hij de achterstand inhalen. Op de status van WhatsApp is te zien dat Frans ter tafel geroepen werd.
Ook is de zonsondergang van vandaag te zien, terwijl de maan stond te popelen om de verlichting van dit stukje aarde over te nemen.
Maar de maan, die gisteren nog onder Venus stond, zal morgen nog een stuk verder van Venus verwijderd zijn.
Vaststelling van de dag.
Zo zit de vork dus aan de steel!
Welterusten.
B u e n a s N o c h e s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten