Gerts blog: Kapotte spaak bij mij, lekke band bij Frans. In Alicante lang gezocht naar een fietsenmaker. Het voelt als thuiskomen op een vertrouwde kampeerplek.

Goedenavond, Buenas Tardes. De verwachte regen is aan het vallen. Maar dat is nu alleen maar gezellig. We hebben droog kunnen fietsen vandaag, net als gisteren en het was ook nog droog bij het vuur maken, waarna we ons diner ook droog hebben kunnen nuttigen.

De dag stond bij mij weer in het teken van de onzekerheid ten aanzien van het achterwiel. Er zat nauwelijks slag in, maar toch zat ik gistermiddag regelmatig zenuwachtig naar achteren te kijken. Ach, soms heb je van die buien, dan maak je je ineens zorgen over iets, terwijl er gewoon niks aan de hand is.

Vanmorgen was ik die zorgen van gisteren weer helemaal vergeten, maar toen ik met inpakken begon besloot ik onverwachts en tegen mijn zin in, om toch eventjes de spaken te controleren. De eerste de beste spaak die ik aanraakte bleek echter los te zitten. Nou, een vervelende ontdekking, maar tegelijkertijd een goeie. Doorrijden met één spaak minder zou funest zijn voor andere spaken en wie weet, hoe lang was ik gisteren al wel niet met een spaak eruit doorgereden?

Het vervangen van de spaak ging vlotjes, maar het was wel de laatste reservespaak van de vele die ik meegenomen had. Nu was het hoog tijd om bij een fietsenmaker nieuwe spaken te kopen. Uit ervaring weet ik dat het bij fietsenmakers een heel gezoek is om spaken van de juiste lengte te vinden. Ook nu was dat het geval bij de fietsenmaker die we na a n d e r h a l f uur zoeken in de drukke stad Alicante uiteindelijk vonden. (Een eerdere fietsenmaker had zelfs helemaal geen spaken in de aanbieding, een andere was al dicht)

Toen de fietsenmaker na 10 minuten zoeken mij 4 spaken van de goede lengte overhandigde gaf ik hem in ruil daarvoor 4 euro, waarbij ik zei:

Uitspraak van de dag.

Het is gemakkelijker om vier euro bij elkaar te zoeken, dan vier spaken.

De goede man moest er hartelijk om lachen.

De missie was dus geslaagd en was volbracht voor de tijdslimiet van half twee, want in Spanje zijn daarna de meeste van dit soort winkels dicht tot maandag.

Het acute is nu wel eventjes weg van het spakenprobleem, maar het feit dat het na zoveel kilometers toch weer gebeurd is betekent dat de kans dat het wiel te handhaven is steeds kleiner is geworden.

Tegen het einde van de dag kreeg Frans een lekke voorband. Hiervan raakte hij niet in de stress, maar repareerde hem dapper en snel.

Het voorwiel eruit gehaald.

Op zoek naar een mogelijke oorzaak.

Pompen maar weer. De nieuwe pomp doet zijn dienst.

Er waren vele rustige trajecten vandaag. Zo fietsten we in Alicante lange tijd langs de zee.

Ook benutten we een vroegere spoorlijn en kwamen soms door lange, verlichte tunnels.

Van beide is meer te zien op de status van WhatsApp.

Waar we nu kamperen is op een plek waar ik zelf al twee keer heb gestaan. Niet helemaal ideaal voor Frans, want je hoort nogal wat autogeluiden. Bovendien loopt het een beetje af. Hij kampeert graag helemaal horizontaal. Maar uiteindelijk vond hij het toch wel goed, waar ik blij mee ben. Ik was moe, ook nog steeds vanwege mijn verkoudheid die nog niet helemaal weg is, en was er erg aan toe om te stoppen.