Goedenavond, Buenas Tardes.
Vandaag kreeg ik bloemetjes aangeboden en vele kusjes.
Je raadt het al: Het is mijn verjaardag.
Hierbij wil ik aantekenen dat het goede er al is en dat het aan ons is om ons erop af te stemmen.
De dag begon wel zorgelijk. Na de natte dag van gisteren stonden de tent en de fiets in de modder en ik moest beginnen met repareren voordat ik kon starten. Een spaak was gisteren op het eind van de dag namelijk gesprongen. Maar ik heb mijn taken rustig uitgevoerd en het beste cadeautje dat ik mezelf kon geven was dat ik de fiets weer rijdbaar had gemaakt. Nu vanavond bij het sluiten van de etappe zijn alle spaken nog heel gebleven, dus dat is goed nieuws. Bovendien staat de tent naast een leegstaand huis, hetgeen me een beschermd gevoel geeft.
De zon is wel weer tamelijk vroeg vertrokken. Zoals aangekondigd heeft ie de rest van de dag uitbundig geschenen, zodat al het natte van gisteren weer droog geworden is.
Deze sokken, die ik vanmorgen bijna vergeten was mee te nemen, zijn nu ook weer ongeveer droog.
Het fietsen was in een zonnige ambiance meer een pretje dan gisteren, temeer daar er ook minder wind te bestrijden was.
Vanmiddag heb ik voor deze gelegenheid een extraatje geconsumeerd, namelijk een aardappelsalade. Die had ik gisteren toen het zo regende eigenlijk gekocht voor het avondeten, maar ik was zo dapper om in de tent op mijn campinggasje uitgebreid te koken.
De lunch van vanmiddag.
Vandaag ging koken weer op een vuurtje.
Zoals vanmorgen op het vorige plekje ook de thee weer met houtjes gezet werd.
Intussen stopte een auto bij de tent en hij wilde me spreken. Na opening van de tent legde ik uit dat ik op reis was en morgen weer zou vertrekken. Dat was goed. Gij vertelde dat dit de sinaasappelboomgaard van zijn vader is. Ik mocht wel een sinaasappel nemen. Dat heb ik in al die maanden dat ik in Spanje ben nog niet gedaan. Deze zien er ook niet zo smakelijk uit. Morgenochtend zal ik er misschien eentje nemen, antwoordde ik hem. Maar waarschijnlijk ook niet, denk ik.
Het mag trouwens vannacht niet regenen, want de tent staat zo dicht bij het huis dat geen dakgoot heeft dat alle druppels dan juist op mij vallen.
Voor de rest van de week ziet het er echter treurig uit. Morgen een paar buitjes, dat kan nog, maar daarna hoop ik voor een paar dagen onderdak te vinden.
In de krant die ik vanmiddag las onder het genot van een tweede kopje koffie ( verjaardagscadeau) stond dat het in de eerste helft van maart hier natter was dan in Galicië en dat de zon in Londen twee keer zoveel geschenen heeft als in Castellon.
Op heel wat plekken is gisteren sneeuw gevallen, staat er ook geschreven.
Het is nog een heel eind tot Barcelona.
Maar Frans is er ook nog niet. Hij is vanmorgen wel aangekomen op Majorca, maar de boot die van daar vertrok naar Barcelona heeft ie gemist. Nu heeft hij geboekt voor de overtocht van aanstaande maandag.
Het stadje Sagunta waar ik doorheen kwam heeft hele oude gedeeltes.
Gezien vanaf de weg.
Spreuk van de dag.
Het leven van een fietser gaat niet over rozen. Gelukkig maar, anders krijgt ie te vaak lekke banden.
Morgen gezond weer op.
Doeoeoeiiii
Geen opmerkingen:
Een reactie posten