Goedenavond, Buenas Tardes.
Vanmorgen zat ik te twijfelen of ik toch maar vandaag al mijn koffers zou pakken. Hoewel de zon aarzelend tevoorschijn kwam was het frustrerend dat overal in en rond het huis de wind voelbaar was. Overal? Toen bedacht ik een plekje waar ik in ieder geval even een uurtje ongestoord de zonnestralen tot me kon nemen.
Aan de noordoostzijde van het huis was nog een uurtje zon.
Daarna besloot ik om toch maar te blijven en ben ik niet meer gaan mopperen op die vervelende wind en heb af en toe maar de winterjas aangedaan als ik buiten was. De zon scheen een groot deel van de dag en mijn powerbank heeft er in ieder geval volop van geprofiteerd. Tegen de avond liet de zon zich van zijn mooiste kant zien.
Het huis is gelegen vlakbij de splitsing van een grote en een lokale weg. In feite tussen de twee wegen in. Op de status van WhatsApp laat ik precies zien hoe het is.
Van bovenaf kijk ik hier op de grote weg, die als het ware in een kloof onder het huis langs loopt.
In de diepte onder mij is daar de weg.
Er rijdt aardig wat verkeer door de halftunnel
Wel ben ik weer naar Orpesa geweest voor boodschappen en koffie.
Vanaf mijn plekje in het café waar ook een stopcontact is om een powerbank op te laden zag ik enkele fanatieke gokkers
Uit mijn Spaanse test vandaag komt hier de...
Spreuk van de dag.
In het Frans hebben ze deze spreuk ook: "Partir c'est mourir un peu", er wordt daar niet aan toegevoegd dat aankomen nooit aankomen is. Dat laatste vind ik ook wel:
Als je denkt dat je er bent, ben je er nog niet.
Welterusten
Goede nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten