Hola, Buenas Tardes.
Een beetje ongedurig begon ik vandaag aan de etappe. Nu ik weet dat Ans thuis is wilde ik daar naartoe, om vervolgens het hoofdstuk Spanje van de reis af te maken. Ik was met mijn hoofd al een beetje in Italië en wat daarna kon volgen. Een vorm van ongeduld maakte zich meester van mij. Ik hoopte dat de koffie mij een beetje tot rust kon manen, en dat gebeurde ook. Maar even later, na een uurtje klimmen en toen ik eindelijk dacht bijna boven te zijn kwam ik plots helemaal op andere gedachten. Er stond een heel lieflijk huisje, met de deuren wagenwijd open, op wiens uitnodiging ik meteen in ging. Ik had nog geen boodschappen gedaan, maar het dorp El Perellò was niet ver meer en daar was een Sparwinkel. Het was erg aanlokkelijk om hier te blijven. Met een afgeladen fiets kon ik de etenswaren wel binnen halen, want twee keer drie kilometer was te doen.
Wat wel speelde( en nog speelt) is dat er vanaf morgenmiddag droge storm verwacht wordt, mistral zogezegd. De straf van het hier blijven is dan waarschijnlijk dat ik hierna flink tegen die gek makende wind in moet beulen, terwijl ik vandaag het grootste deel van de afstand tot Ans af had kunnen leggen in veel gemakkelijkere condities. Ook moest ik vandaag al kritisch kijken naar een plek op dit grote terrein, waar de wind, als die toe zal slaan, me niet gelijk wegblaast.
Na wat geaarzeld te hebben ging ik overstag en maakte ik een vroegtijdig einde aan deze fietsdag.
Deze plek, aan de zuidkant van het huis moet de noordwester wel tegen kunnen houden.
Het is verder een heel ruim en opgeruimd terrein met vooral veel oude olijfbomen.
De eigenaar van dit stuk grond en het huis is vast een heel degelijk mannetje, want ook binnen is er geen chaos, zoals ik die in de meeste leegstaande huizen aantref.
Twee open haarden zijn er zelfs te vinden.
Een degelijk uitziende trap naar boven, waar ik niet op ging, want je weet toch maar nooit.
Achter dit raampje zit een diep gat naar onder. Daar wordt water uit geput.........
Een kijkje in de diepte.....
Meer over dit huis en omgeving op de status van WhatsApp.
Over huisjes gesproken: afgelopen nacht had ik weer een herhaaldelijk terugkomende droom. Het gaat over een huisje waar een geest is, die mij met zijn bijzondere energie omarmde toen ik er ooit woonde. Nu kom ik in mijn dromen regelmatig in de buurt van dat huis, maar ik kan er niet meer komen, ik weet ook niet of de materiële muren ervan er nog zijn. Maar ik voelde wel weer een zweem van die geestkracht, toen ik in die droom in de buurt kwam. Het ontroerde me.
Ik denk dat dat huisje ook gerelateerd is aan een huisje aan de Waal in Wamel, waar ik twee jaar gewoond heb, in 1985 en 1986. Daar heerste zeer veel harmonie. Ik was erg verdrietig dat ik daar weg moest, maar daarna kwam de woonboot in Alphen op mijn pad, waar de sfeer aanvankelijk neutraal was, maar allengs ook heel goed werd.
Gezegde van de dag
Slapen als een marmot.
In het Spaans wordt dezelfde uitdrukking gebezigd:
Dormir como una marmota
Het zou fijn zijn als ik dat komende nacht weer kan doen. De laatste tijd slaap ik niet zo lekker. Mijn wens:
Buenas Sueñas
Goede dromen.
(Over lichtgevende huisjes bijvoorbeeld?)
Snel weer naar je boot, en geniet van het morgenrood, tot ziens in Alphen, Aad , van Karin en Marcel! ⚓️
BeantwoordenVerwijderen