Ans beeldhouwen, Matthias met de bouw bezig, ik breien. Felix ook bezig in zijn atelier. Winterjas, een trui en een bagagerek hier achtergelaten

 Goedenavond. Buenas Tardes. Het is half acht.

De zon staat er nog.  Dat heb je als het zomertijd is geworden. De hele dag heeft ze lekker geschenen. Na koffie gedronken te hebben met Ans ben ik aan het breien gegaan: de laatste rondes van de hals. En toen konden de breinaalden in de tas waar ook de tentharingen in zitten en straks de tent weer.

Nu is het werk begonnen van het aan elkaar maken van de truidelen.

Intussen is Ans vandaag ijverig aan het werk gegaan met het herkneden van een van haar kunstkindjes. Ze was er niet tevreden over, en dan moet het opnieuw. Voordat ze begon ben ik een kijkje gaan nemen in haar atelier,  wat ze geen atelier wil noemen. Het is allemaal nog provisorisch in dit huis waarin ze nog niet zo lang wonen. Toch kreeg ik wel een aardig beeld van de beelden waar ze mee bezig is of die pas af zijn.

"Is dit een hond of een hert?", was mijn domme vraag.

Op mijn opmerking dat dit beest nogal mager is antwoordde zij dat bijna alle dieren die ze maakt dat zijn.

Dit  eendje staat ook op tafel.

Deze twee herten staan voor de spiegel.

Op de status van WhatsApp komt een filmpje van deze beestenbende. 

Felix was er vanmiddag ook. Hij huurt op dit terrein een schuur en is daar houtbewerker.

Felix in zijn werkplaats. 

Hij heeft een filmpje opgenomen waar ik accordeon speel voor Rosa, onze gezamenlijke kennis. Dat was de grote verrassing van gisteren dat wij onafhankelijk van elkaar Rosa kennen.

Speel ik hier " Rosa Munde"?

Matthias heb ik vooral met kruiwagens zand zien kruien. Er moet heel wat gebouwd worden hier, het is een groot project en Matthias is een harde werker en wil van alles. Oorspronkelijk was hij schaapherder in Andalusië en daar hebben de twee elkaar leren kennen.

Mijn trui is dus in een vergevorderd stadium gekomen. Mag ook wel na zoveel tijd. Ben er een jaar geleden mee begonnen. 

Deze trui is dus bijna klaar en gaat mee op reis, maar een andere heb ik vandaag hier bij Ans gelaten. Het wordt immers binnenkort zomer en twee truien om aan te trekken is dan wel genoeg. Evenzo heb ik mijn winterjas in de zak gedaan die Ans in augustus als ze naar Nederland gaat meeneemt. Het voorbagagerek van de kapotte fiets, die ik niet weg wilde gooien komt dan ook in Dreumel terecht. Dan heb ik iets meer plaats en iets minder gewicht voor het vervolg van deze reis. Maar de accordeon,  die heel veel weegt blijft bij mij. Hoe weinig ik er ook mee gespeeld heb tot nu toe op deze reis, hij kan toch van waarde zijn ooit in het vervolg. Vandaag dus al heb ik voor Rosa gespeeld,  maar ook voor de papegaaien van Ans. Er werd door hen weer op gedanst. 

In deze stoel met uitzicht op de Ebro heb ik een deel van de dag vertoefd. Een andere stoel staat voor mijn  l o g e e r k a m e r.

Wisselende stoelgang vandaag.

Uitspraak van de dag. 

Het is Gandhi, die het zegt hoor, ik niet.

Fijne avond 

Tot morgen,  dan fiets ik weer verder.