Hola, Buenas Tardes.
Gisteravond kreeg ik bericht van Ans Zondag dat ze weer thuis is na een week afwezigheid. En met de vraag of de ontmoeting nog doorging. Jazeker, ik ben op weg naar haar en treuzel nu niet langer. Het betekende dat ik niet nog een dag langer op die mooie plek van gisteren wilde blijven. Ook speelden daarbij mee de vooruitzichten dat het vrijdag en zaterdag gaat stormen. Het zou mooi zijn als ik dan al bij haar zou zijn. Maar zo snel gaat dat echter niet meer met mij. Van waar ik nu ben zijn er nog 68 kilometer te fietsen.
Maat het ging vandaag verder weer vlotjes en soepeltjes. Met argusogen hou ik mijn achterwiel in de gaten en tot mijn positieve verrassing zijn er vandaag ook weer geen spaken gesneuveld.
Veel te veel spullen moet die fiets toch ook dragen, zelfs een nieuw wiel, dat gelukkig nog niet ingezet hoeft te worden. Misschien kan ik bij Ans wel wat bagage kwijt.
Vandaag op een klein weggetje langs de zee gefietst.
Geen auto's, wel wandelaars, een fietser en een hondje waren andere weggebruikers.
Op de status van WhatsApp kun je een stukje met me mee fietsen.
Ben twee kampeerplekjes gepasseerd van de heenweg. Ook waar ik toen een stopcontact vond, waar ik powerbanks kon opladen.
Helaas had ik nog geen boodschappen in de fietstassen, anders had ik daar graag nog een keer een nacht doorgebracht. Twee keer vijf kilometer extra daarvoor fietsen zag ik niet zitten.
Zo mooi als daar tussen de oude olijfbomen lig ik er hier nu niet bij. Maar als ik vannacht slaap zal ik daar toch niet om malen.
Daar tegen dat gebouw, beschut tegen de noordelijke wind, staat mijn tent nu.
Vanaf de tent heb ik uitzicht op dit gebouw.
Een groot veld met peterselie is in de buurt.
Op de status van WhatsApp laat ik de omgeving zien.
Mary uit Italië bracht vandaag de........
Spreuk van de dag.
Het leven komt hier op neer:
Niets is gemakkelijk
en
Niets is onmogelijk.
Dag lieverds, rust lekker zometeen.
Tot Morgen
H a s t a M a ñ a n a
Geen opmerkingen:
Een reactie posten