Gisteren geen blog

Goedemorgen.
Een dag overgeslagen noodgedwongen, want er was geen WiFi in de boerderij van Wineke, waar ik 's-avonds aanbeland was.
 Maar nu is zoon Bruno er en nu kan het via zijn gsm.

De begrafenis van oom Gerrit bijgewoond.
Die was op de natuurbegraafplaats van Heeze.
Had nog wel getwijfeld of ik wel welkom zou zijn, want als neef ben ik geen naaste familie.
Maar half acht gistermorgen hoorde ik dat het wel kon en toen onmiddellijk op de fiets gestapt om de 60km ernaartoe te overbruggen voor de tijdslimiet van 13uur.
Wind tegen, zon tegen, het was allemaal niet makkelijk, maar om twaalf uur bereikte ik ruim op tijd de finish.
Hier zag ik zijn vrouw Jenny , zijn drie dochters met hun kinderen plus de beide kinderen van Jenny met ook nog hun kinderen.
Hadden ze moeilijk gedaan over mijn aanwezigheid, dan was ik gewoon zijn broer, had Jenny me gerustgesteld, maar dat gebeurde niet.
Mijn gevoel was ook echt dat ik er

bij hoorde en als ik niet gegaan was, zou dat een grote misser zijn geweest, zo voelde ik het.
Ik ben dan wel een iets verder familielid, wij hadden en hebben een sterke band.
Zoals mijn overleden broer John een vriend was is hij het ook.

Een klein gezelschap buiten in de warme zon in een prachtige natuur.
 Het was een mooi afscheid, een soort buitendienst.
We mochten zelf op een wagentje met wieltjes de kist naar het gat duwen en deze voorzichtig erop schuiven, uitkijkend er niet zelf in te vallen , denkend aan de uitspraak: "Wie een kuil graaft voor een ander......"

Jenny doet een woordje, naast haar de Priester.

En nu, woensdag , ben ik in Vessem bij Wineke en Bruno.
Ze zijn één maand geleden hiernaartoe verhuisd vanaf Eindhoven en erg blij met deze plek, wat ik kan onderstrepen.
Ik denk straks toch maar weer richting boot te gaan, 60 km ongeveer schat ik.
Als binnenkort ook Nederland op slot gaat moet ik me daar nog op voorbereiden.
Of ik thuis blijf of bij één van mijn vrienden/vriendinnen de quarantaine doorbrengen. Het is allemaal lekker spannend.
We zitten in een film waar je aan meedoet en ook naar kijkt.

Avond, kwart voor acht.
Gezeten rondom een warm vuurtje met Bruno en Wineke.

Bruno had eerder op deze barbecue zalm en worstjes bereid.

In de oven twee grote lasagna's.
Zo werd het een heerlijke maaltijd.
En de rest van de dag was het ook samen genieten van hun prachtige plek.