Goedenavond. Vandaag ben ik gebleven waar ik gisteren aangekomen was. Maar de verwachting dat ik hier de hele dag in de zon zou kunnen zitten met mijn drie zonnecollectoren kwam niet uit. De zon kwam nog wel tevoorschijn vanmorgen en haalde de kou uit de lucht.
Hij scheen vervolgens nog wel een paar uurtjes, maar tegen half elf was het feest voorbij.
Een paar uurtjes zon hebben mijn powerbanks nog wel ontvangen vanmorgen.
Toen ben ik naar het volgende dorpje gefietst, drie kilometer, want daar was een superette, die de hele dag open was, zoals ik kon lezen op mijn telefoon. Voordat ik er was kwam ik al twee gesloten cafés voorbij. En op een afstand zag de winkel, die maar een kleine vierkante barak was, er ook verlaten uit, behalve dat buiten op de balustrade twee mensen met elkaar stonden te praten. Ik vroeg of de winkel open was, waarop de vrouw van het tweetal mij vroeg of ik de app van de winkel had..... Nee dus. Het bleek dat deze winkel zonder bediening draaide. Zij was er nu toevallig wel, maar lang niet altijd, want ze had ook nog een andere winkel die op die manier draaide. Zij deed voor mij de winkel open en ik kon mijn boodschappen doen uit een zeer klein assortiment. Maar ik kon alleen betalen met een bankpas. Gelukkig ben ik al lang zo modern dat ik die heb. In de winkel stond trouwens ook iemand anders haar boodschappen in te toetsen op de computer en af te rekenen, een vrouw waarvan je niet zou verwachten dat ze dat kon. Bij mij deed de vrouw van de winkel het. Ik vroeg nog even hoe het met die cafés zat. Het was toch geen feestdag dat alles dicht was? Het bleek dat het ene café definitief gesloten was en van het andere waren de mensen op vakantie.
Geen koffie dus vandaag, en met de wind in de rug was ik snel weer thuis met genoeg proviand voor de rest van de dag.........
........tenminste, dat dacht ik. Maar ik was de boter vergeten! En dat is voor mij toch een belangrijk element om lekker te kunnen eten.
Toen meteen weer op de fiets gestapt naar het vorige dorpje, twee kilometer terug, waar ik gisteren koffie dronk in een zaakje dat tevens een kruidenierswinkel was en waar ik zo vriendelijk bediend werd. Daar hadden ze ook boter en de vrouw des winkels was opnieuw heel aardig en ook belangstellend. Ze dacht mij te herkennen van vorig jaar, wat mogelijk is, want die route nam ik waarschijnlijk in voorjaar 2024 in omgekeerde richting. Misschien tot morgen,zei ik toen ik weg fietste en we naar elkaar zwaaiden. Maar ik denk het niet. Of het moet heel slecht weer worden. Vandaag was er weinig zon, maar ook weinig regen, dus ik had best verder kunnen fietsen. Maar ja, ik heb de tijd en dit is een riante plek.
Spreuk van de dag
Eeuwig duurt het langst.
Dag dag.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten