Goedenavond. Vandaag was het transport van vier wanden vanaf de loods naar het terrein waar het huis komt te staan.
Nu staan ze alle vier al overeind op hun basispunten.
De vierde is een beetje uit het zicht verdwenen.
Op de afgesproken tijd, negen uur vanmorgen, kwam de tractor voorrijden, met aanhanger er achteraan. Nadat de chauffeur koffie kreeg werd hij ingewijd in het groepsritueel, dat aan het begin van iedere werkdag gehouden wordt.
We geven in een kring staand elkaar de hand en zingen een lied.
Daarna was ik de eerste die met de fiets de tractor volgde naar de loods, maar spoedig werd ik achterhaald door drie auto's met mensen die nodig waren om de wanden op de aanhanger te krijgen.
Hier moesten we voorzichtig zijn, want het gevaarte moest door de poort kunnen.
Tot mijn verbazing kwamen de wanden allemaal rechtop te staan, terwijl ik dacht: die worden gewoon op elkaar gelegd en hupsakee. Uiteindelijk is dit veel beter. Ze werden heel goed vastgeschroefd alle vier en ook kwamen er nog riemen omheen.
Na de eerste wand volgde nummer twee:
Daarna nummer drie.
Even later stond het zaakje reisklaar.
Grappig is dat op een van de wanden hondje Caramel van Matheo had gelopen, toen die nog plat lag.
Vervelend was voor mij dat bij aankomst in de loods mijn achterband weer eens lek was. Na het opladen konden de fiets en ik in Toms auto om weer thuis te komen. Tussen de buien door heb ik er vanmiddag weer een nieuwe binnenband opgelegd en ook een nieuwe buitenband.
Die hele brede witte buitenband ligt er nu op.
Ondertussen zijn we ook de wanden op gaan zetten. Eerst moesten ze aan de onderkant geschilderd worden.
Dat gebeurde met die rode tomatensoepverf die gisteren gebrouwen werd door Joline. Hier heeft Lotte de verfstok ter hand.
Lotte en Joline liggen eronder.
Bij de volgende wand werd het de schilders wat gemakkelijker gemaakt.
Een vermakelijk tafereel sloeg ik gade. De hond reageerde zo leuk op een strootje, dat op en neer ging.
Ook kwam ie met zijn lieve kop boven me hangen terwijl ik lag en de schilderwerkzaamheden gadesloeg.
Op de status van WhatsApp is vandaag van alles te zien, dit ook.
Maar nu heb ik toch wel iets gemist. Toen ik een uur geleden naar binnen ging vertelde Tom mij dat er twee nachtegaaltjes gezongen hadden. Zo mooi. Joline en Lotte hadden met hun gezang de harten veroverd van de aanwezigen, maar ik was er niet bij.....
Vandaag hebben ze weer gekookt voor ons, hetzelfde Indische gerecht dat gisteren zo beviel. Om acht uur gaan we eten, daarna is er vergadering, waar ik niet bij hoef te zijn.
Tussen de middag zou ik koken, maar de bloemkool is door een ander bereid en smaakte ook prima, naast de restjes van gisteren.
Heb niet gekookt vandaag maar vanmorgen wel de grote afwas gedaan, zodat er weer nette schone borden op tafel staan.
Verplicht is het om bij de bouw een bord neer te hangen waarop de werkzaamheden beschreven worden.
De omwonenden hebben een maand de tijd om te protesteren.
Ik moet ook nog iets rechtzetten. Gisteren schreef ik dat de hoekpunten waar het huis op komt te rusten geplastificeerd werden. Maar Tom vertelde dat het materiaal dat om de autobanden is gewikkeld geen plastic is. Het heet géo textile. Het zorgt ervoor dat schadelijke stoffen uit de bodem of uit de banden niet vrij komen. Het breekt ook niet af.
Van lezer Toon komt de.......
Spreuk van de dag
Zo, nu bijna acht uur. Tijd om naar de eettafel te gaan. Eenieder die nog niet gegeten heeft wordt...... Smakelijk eten .....gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten