Goedenavond.
Het ging hard vandaag. Veel wind in de rug en op een vrij vlak parkoers. Je kon haast zeggen dat ik mezelf nauwelijks bij kon houden. Als je eenmaal in die snelheid bent dan krijg je ook haast in je geest: vooruit, vooruit, vooruit, doorrijden, doorrijden, doorrijden. Een heel ander gevoel dan wanneer je tegen de wind in zit te zwoegen, wat vaak het geval was. Ik denk dan ook: laat ik er maar van profiteren dat ik nu even door kan rijden.
Maar desalniettemin, ik kon de fiets toch even tot stilstand brengen bij het zien van een kunstig beschilderd bedrijf.
Het bedrijf heet Jourdain en ze maken er materiaal voor de landbouw.
Een filmpje op de status van WhatsApp laat er meer van zien.
De fiets stond ondertussen geduldig te wachten bij het maken van het filmpje.
Het was nog een beetje wikken en wegen welke route ik zou nemen. De route dwars door Parijs is het niet geworden. Door de bossen van Fontainebleau fietsen leek me vanmorgen nog wat, maar vanmiddag besloot ik zuidelijk ervan te fietsen, richting Nemours en daarna een stukje de Seine te volgen.
Geen Parijs, geen Fontainebleau, maar onder het bos langs naar het noordoosten.
De laatste pakweg 30 kilometer was het min of meer één grote kale vlakte waar ik doorheen fietste en waar ik nu kampeer is aan de rand van het eerste het beste bosje.
Omdat het bij aankomst hier om half vier nog stevig waaide twijfelde ik wel of ik de tent niet beter verder het bos in zou zetten. Maar de kans bestaat, hoewel niet zo groot, dat er een tractor over het pad moet. De wind zou ook afnemen en dat heeft ie ook gedaan. Wel had ik nog vuurtje gemaakt verder het pad op.
In het plaatsje Pithiviers, dat tussen Orleans en Fontainebleau ligt deed ik boodschappen en ik heb er een mooie foto van kunnen maken.
Zo, ik mag bijna weer aan mijn toetje beginnen, maar eerst de.......
Spreuk van de dag.
Wie almaar vooruit wil
Verliest de weg terug.
W e l t e r u s t e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten