Goedenavond. Vanmorgen was het dus weer zover dat ik mijn tocht vervolgde, na drie dagen herenboer geweest te zijn met mijn drie huizen plus de tent. Het was redelijk goed fietsweer. De tegenwind was niet zo fel als een aantal dagen geleden. Het was merendeels bewolkt met wat dreigende buien, die niet helemaal doorzetten. Het voelde prettig om weer eens gewoon te kunnen fietsen, zonder te veel weerstand. Maar toch, toen het drie uur was, kwam er een eind aan het goede ritme bij het zien van een leegstaand huis. Daarvoor waren er ook al twee die ik bekeek, maar niet interessant genoeg vond. Je kon er nauwelijks in. In deze wel.
Haaks op het huis is een overkapping waar mijn fiets en de tent kwamen te staan.
Zowel binnen als buiten ziet het er heel ordelijk uit, erop duidend dat er een vast iemand vaak moet zijn. Onder andere ligt er een hele serie lege campinggasflesjes in een kast binnen, terwijl er buiten ook zo'n verzameling ligt. Allemaal heel netjes gerangschikt.
Behalve die flesjes ligt er onder andere ook een slaapzak, zo lijkt het.
In deze kast een verzameling lege waterflessen. Deze man brengt blijkbaar nooit iets weg naar een vuilnisbak.
Een beetje naargeestig vind ik het wel dat ik hier nu zit in het leefgebied van iemand, hoewel ik merendeels buiten onder die loods zit. Hij zou thuis kunnen komen, maar dat verwacht ik niet. Een matras staat namelijk in plastic verpakt verticaal tegen een muur. Ben ook wel benieuwd wat voor iemand ik aan zou treffen. Heb in ieder geval het voornemen om bij mijn vertrek een briefje achter te laten.
Er zijn hier verschillende open haarden, waarvan eentje hier buiten onder de loods.
Op de schouw staat weer zo'n verzameling: lege blikken dit keer.
Om eten te koken heb ik er een binnen gekozen.
Een van de kamers is behalve dat ie heel leeg is ook huiselijk ingericht.
Een tafel met een krukje eronder.
Dan is er ook nog een zolder waar je via een houten wenteltrap kunt komen.
De status van WhatsApp staat vol van hoe dit huis er uitziet.
Intussen ben ik vandaag weer 50 kilometer gevorderd in westelijke richting en onderweg heb ik onder andere gezien wat geworden is de.............
Mop van de dag.
In de stad Saint-Gauthier, die ik na 26 kilometer bereikte was ik verrast: een en al verpaupering. Met moeite kon ik een café vinden dat open was en verder kwam ik dit soort zaakjes voorbij:
Een mercerie, handwerkwinkel, bestond nog wel, maar was ook te koop. Ik had een stopnaald nodig om mijn trui te repareren en ben naar binnen gegaan. Wat ik daar aantrof.....een vreselijke bende. Je kon je nauwelijks een weg banen tussen de spullen die her en der op de grond lagen. Iets verderop in een ander kamertje ontwaarde ik twee dames. Ze kwamen niet snel naar me toe, maar om snel even een foto van de rotzooi te maken vond ik te onfatsoenlijk. Later buiten toen ik weer langs kwam deed ik dat wel.
Enerzijds was ik verbaasd dat een winkel zo kan zijn, maar anderzijds vind ik het ook wel prachtig, dat slordige. Het past wel bij mij en dat heb ik de dames ook verteld dat hun bazar ( rommeltje) mij bekoorde. Ze vertelde daarop dat ze met pensioen was en toch nog even open bleef en dat de mensen het erg jammer vonden dat de winkel ging sluiten.
Trouwens, als een naald in een hooiberg, vond ze meteen de stopnaald die ik nodig had. "Hoe duur is ie", vroeg ik. Ze hield mij een spaarpot voor de neus. "Doe er maar in wat je kwijt wilt". Een euro leek mij een goed bedrag.
En dan was er ook nog die geit die voor de helft wit en voor de helft bruin was.
Op de status van WhatsApp krijg je er meer van te zien.
Nou mensen, dit was het weer voor vandaag. Morgen wordt het mooi weer en waarschijnlijk fiets ik dan weer verder.
Prettige avond
B o n n e S o i r é e.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten