Goedenavond. Vandaag was ik weer in een goed ritme met de wind in de rug. Rond half twee wilde ik wat gaan lunchen, maar de plek in een bos dat ik daarvoor uitkoos trok me zo aan dat ik zelfs besloot om er vandaag verder te blijven en er mijn bivak op te slaan. Het had allerhande voordelen, want vlakbij was er ook een grote open plek waar ik mijn apparatuur op kon laden.
Toch werd mijn goede gevoel minder toen ik er even was. De plek is namelijk ook bereikbaar voor auto's en iets van mij vandaan kwam daar eentje te parkeren. Meteen voelde ik me opgelaten. Er kwam niemand naar me toe, dat niet, maar de auto bleef er wel een half uur staan. Daarna voelde ik me weer vrijer en heb onder andere mijn breiwerk ter hand genomen. Toen ik een tijdje bezig was stond er ineens iemand voor me en tegelijk zag ik daar een auto vlak voor mijn tent staan.
De man kon ik niet goed peilen. Hij vroeg of ik hier vannacht ging slapen. Ik reageerde zoals meestal zo enthousiast mogelijk, vertelde dat ik op weg was naar Nederland en ja, vannacht was dit mijn verblijfplaats.
Ik zag geen positieve reactie op zijn gezicht, zoals meestal als ik mijn situatie uitleg. Wel vroeg hij nog of ik morgen weer weg ging. Ja, zeker als iemand zoiets vraagt.
Hij ging weer en liet me achter met een vreemd gevoel. Waarom vraagt iemand zoiets? En hoe komt iemand erachter dat ik hier zit, toch redelijk onzichtbaar vanaf de weg? Ik overwoog om mijn boeltje te pakken en maar weer een stukje te fietsen, of de tent iets dieper in dit bos te zetten. Ondanks dat ik me niet zo op mijn gemak voelde ben ik toch gebleven. Nadenkend over de man die hier was leek het me niet iemand van de overheid, ook geen boswachter of zo. Ik denk een jager die morgen hier zijn hobby uit wil gaan oefenen. Het is verder rustig gebleven vanmiddag en ik heb zojuist ook weer vuurtje gestookt en heerlijk gegeten.
Vandaag heb ik Orleans bereikt en ben voor de zoveelste keer deze reis de rivier de Loire overgestoken.
De Loire vanaf de brug.
Voor de derde of vierde keer de Loire deze reis.
Een fietspad langs de Loire waar ook gestept wordt.
In Orleans ben ik koffie gaan drinken op een terras niet ver van de grote kerk.
Is het een kathedraal, een dom of een gewone grote kerk? Ik zie het verschil niet.
Veel kerkgangers.
Op het terras waar ik zat was ik gecharmeerd door een hondje.
Een filmpje op de status van WhatsApp gaat daarover.
Ik kreeg daar een merkwaardige behandeling. In het café bestelde ik koffie en twijfelde of ik binnen ging zitten of op het terras buiten. Ik hoefde niet lang na te denken, want de man loodste me naar buiten. Daar was hij ook degene die mijn plaats bepaalde: zo ver mogelijk aan de buitenkant. Vervolgens moest ik al betalen terwijl de koffie er nog niet eens was. Oh jee......dacht ik......waarschijnlijk zal ik iets afstotends voor hem hebben. Misschien stink ik? En/of mijn short te vies? Zo'n situatie heb ik wel eens vaker meegemaakt. Dit was ook een vrij sjiek café en zo vlak bij die grote kerk.....
Tja, vooruit dan maar, dacht ik, ik kan niet overal met evenveel respect behandeld worden als over het algemeen in de cafés op het platteland. Toepasselijk bij deze situatie vind ik de........
Spreuk van de dag
Wie a c h t e r zichzelf staat
Staat nooit v o o r joker.
Zo, het is bijna 9 uur en het is alweer donker. Ik wens een ieder een goede nachtrust toe.
Bonne Nuit
W e l t e r u s t e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten