Buenas Tardes. Weer op dezelfde plek als vanwaar ik vanmorgen vertrok. Ik werd toen opgehaald door mijn gastheer Chris, die met de fiets kwam.
Daar is Chris en haalt me op, precies op hetzelfde moment dat ik zijn richting op wilde komen.
Net als Bernardo had hij veel aan te merken op de kwaliteit van mijn fiets. "Iemand die zoveel reist moet dat toch niet op zo'n oude rommel doen". En dat terwijl ik zo blij ben met deze. Het klopt dat de remmen niet werkten zoals het hoort en Chris voelde een onweerstaanbare drang om daar wat aan te doen. Het bagagerek van achter drukte op die rem en daarom had ik m maar los gezet omdat ik toch niet fietste in bergachtig gebied. Met de voorrem alleen kon ik de hellingen wel af. Maar ook die voorrem deed het niet goed en moest scherper gesteld worden. Hij legde me uit hoe dat moest en ik heb dit in ieder geval geleerd
Dit remsysteem is weer moderner dan wat ik van vorige fietsen gewend ben, en hetzelfde geldt voor het schakelen bij de versnellingen. Nu zit er een apparaatje op het stuur waaraan je moet draaien en vroeger ging dat rechtstreeks met een hendeltje, dus snapte ik dat.
Chris vond dat beide remmen goed in orde moesten zijn. Hij had ook niet de goede moertjes en boutjes om het achterrek beter vast te zetten, maar we zijn naar een Nederlandse vriend van Chris, Rein genaamd, gegaan die meteen klaar stond om de problemen een oplossing te geven.
Rein is hier het rek aan het bijvijlen. In zijn werkplaats heeft ie heel veel apparatuur.
Samen zijn mijn twee helpers hier passende moeren en bouten uit aan het zoeken.
Deze achterrem remde daarna toch nog niet goed, maar de technici hadden hun koppen bij elkaar gestoken en ervoor gezorgd dat dit nu ook weer werkt zoals het hoort. Zo vindt Chris het weer verantwoord om mij verder te sturen de wijde wereld in.
En dat met schone kleren! Want intussen dat wij met de techniek bezig waren heeft zijn vrouw Ria al mijn kleren in de wasmachine gestopt en ten drogen gelegd in de warme zon.
Mijn beide meegenomen truien waren hier al ongeveer droog.
Op de status van WhatsApp is te zien hoe Chris, Rein en Ria voor mij bezig geweest zijn vandaag.
Helaas moest ik vandaag vaststellen dat mijn gehoorapparaatje het niet meer doet. Gelukkig ging de communicatie met Ria en Chris toch wel, omdat ze beiden duidelijk praten. Maar ik ben nu wel het beetje houvast kwijt dat ik had. Zelfs is Chris zo aardig geweest om met mij naar een audicien te rijden. Daar werd ik geholpen door een alleraardigste jongedame, die zelfs Nederlands sprak. Ze heeft namelijk een tijdje in Nederland gewoond.
Mijn plan is, nu ik toch een maand in de buurt van Nerja aan de Costa del Sol ga verblijven, om daar een audicien te gaan bezoeken voor op mijn oren ingestelde apparaatjes. Frans heeft vandaag nogmaals bevestigd dat hij daar over twee weken ook arriveert per trein. Het wordt daarom nu toch wel een beetje doorfietsen voor mij om er op tijd te zijn. Nog 560 kilometer, heeft Chris voorgerekend.
Tenslotte heeft Chris mij vanmiddag met de auto weer teruggebracht naar hier, waar ik zeker weet dat ik rustig kan kamperen. Het was anders beneden aan de kust niet gemakkelijk geweest om iets te vinden.
Voor vandaag heb ik van een Franse vriendin deze......
Levensles van de dag.
Pas als je je ervan bewust bent geworden dat iedere dag niet een dag erbij, maar een dag eraf is geworden, dan lukt het misschien om in het heden te leven en ga je er een beetje meer belang aan hechten.
Een prettige avond allemaal.
B u e n a s T a r d e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten