Rustig gefietst tot aan de koffipauze, daarna kwamen de windstoten me tegemoet. Windvrij kampeerplekje gevonden tussen de autowegen in.

 Buenas Tardes,  goedemiddag. Vanmorgen op zijn zondags gereden. Het was kalm zonnig weer, de weg was vrij vlak en goed begaanbaar. Zo kan het ook zijn.

Een wat prettiger en beter begaanbaar fietspad dan gisteren, toen ik over die keienberg heen moest fietsen.

 De koffiepauze stelde ik uit tot twaalf uur. Je moet een goed ritme niet onderbreken. 

Net als gisteren een café met hele vriendelijke mensen. De koffie kreeg ik gratis.

Je ziet, de neuzen van de stoelen staan allemaal dezelfde kant op.  

Maar na dit intermezzo trok de wind heel snel weer aan en moest ik me net als gisteren dapper een weg banen tussen al die tegemoet komende windstoten. De zorg om een beschutte kampeerplek was er wel, maar ook het vertrouwen dat die er vandaag ook weer ergens te vinden zou zijn in dit met kassen volgebouwde land.

En ja hoor, al heel vroeg vond ik in een kuil tussen allerlei wegen een huis met genoeg grond eromheen, waar de tent beschut kon staan.

Van rechts naar links over de N-340a rijdend zag ik daar tussen deze weg en de A7  het huis  beneden tussen die bomen liggen.

Bij die rotonde begon het pad dat naar het huis leidt. Er stond wel een hek voor, zoals je ziet op de vorige foto, maar daar kon ik mijn fiets omheen gemanoeuvreerd krijgen.

Mijn tentje staat en mijn fiets ook.

Hier op de binnenplaats ben ik meteen gaan koken. 

Ondanks mijn vroege stallingstijd ben ik helemaal op schema gekomen van die 30 kilometer per dag die ik gemiddeld wil maken om op tijd in Nerja aan te komen. Heb nog 4 dagen en nog 120 kilometer te gaan. Het verliep dus allemaal vlotjes vanmorgen. 

Wereldbol in het midden van een rotonde.

Ook zag ik weer een typisch fenomeen voor deze streek.

Schapen op een soort vuilnisbelt.

De waakhond lag hier nog vredig te kijken, maar toen ik verder fietste verhief hij zijn stem.

Op de status van WhatsApp komt een filmpje van dit gebeuren.  Ook laat ik zien dat dit gebied goed bij kas is.

Een zee van kassen, met daarachter de echte zee.

Gedicht van de dag. 

Ingeperst tussen al die wegen vind ik beschutting voor stormen die om me heen razen. Rust vindend in het hartje van dit land wacht ik op de stem die zegt verder te kunnen gaan in mijn reis door de wereld.

D o e i i i i

Tot morgen.