Goedenavond. Oh, het is nogal kil nu en heb er last van. Op deze plek was ik vandaag al heel vroeg. Zo'n mooie ruïne wilde ik op zijn minst toch even bekijken.
Oh, wat ligt dat huisje daar mooi!
Toen ik er was drong meer en meer tot me door dat dit niet de eerste keer was dat ik mijn oog op deze plek liet vallen. Twee jaar geleden heb ik hier ook gekampeerd. Toen kwam ik van de andere kant af, mijn reis ging naar het noorden. Wel interessant hoe het geheugen werkt als je de plekken waar je was in omgekeerde richting voorbij gaat. Gisteren schreef ik dat ik dacht vandaag bij een huisje te komen waar mensen heel liefdevol met kleine blauwe tegeltjes figuren beschreven hadden op de vloer. Dat bleek niet te kloppen, maar daarentegen vond ik wel een andere ruïne terug. Hoewel het dus wel even duurde voordat het plaatje helemaal duidelijk werd. Ook de supermarkt Mercadona kwam weer tot leven. Die was heel dichtbij mijn plek. Want ja, het was me al gauw duidelijk dat ik hier de hele verdere dag wilde blijven. Er stond zelfs een fauteuil klaar.
Het was heerlijk luxe om op die stoel te zitten in de warme zon. Later kwam er ook wel wat wind om de hoek kijken, die het een beetje minder maakte. En het bijkomend voordeel van hier blijven was natuurlijk ook weer het energie opdoen voor mijn apparatuur.
Maar aan alles kwam een eind. Toen het vijf uur was verdween de zon achter de mooie heuvel.
5 uur.
5 over 5.
Hij stond hier.
Nu staat ie daar.
In de heuvel achter mij zitten holen, heb ik net ontdekt.
10 maal vergroot kreeg ik deze foto.
Dit wordt trouwens ook vermeld in deze beschrijving:
Vanmiddag heb ik gekookt in de open haard die in het huis te vinden is.
Pompoen stond op het menu en het smaakte heerlijk.
Op de status van WhatsApp meer hierover.
Woord van de dag.
teVREDEnheid.
T o t m o r g e n .
Hasta mañana.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten