Een gemummificeerde hond ontdekt.Op de camperplaats bij Jan en José op de koffie. Jan was mijn mobiele kapper aan de Middellandse Zee.

 Goedemiddag, maar dat is in Spanje ook Buenas Tardes. 

Een beetje vroeg begonnen met schrijven vandaag want om 6 uur hadden we afgesproken om samen te eten bij de camper van Jan en José. Ze staan op 1 kilometer afstand van het huisje waar mijn tent sinds gistermiddag staat. Ze hebben gisteren een mooi plekje aan zee gevonden via een site, en daar zijn heel veel campers. Onder andere kwamen ze toevallig naast mensen te staan die ze twee jaar geleden in Malaga ook al ontmoet hadden.

Het weerzien tussen ons was vanmorgen dus een feit en Jan begon al heel snel met het onder handen nemen van mijn baard die nogal wildgroei vertoonde. 

Mijn mobiele kapper doet zijn werk aan de Middellandse Zee. 

Jan is geknipt voor zijn vak. Zonder tondeuse,  alleen met een schaar is ie me tegemoet getreden.

En kijk eens, het resultaat. 

Hij is geen knip voor zijn neus waard, zeggen ze wel eens. Maar dat valt toch wel mee, denk ik.

Hier zitten we met de twee buren die ze hier toevallig hier weer troffen na Malaga, 2 jaar geleden. 

Nederlandse koffie kreeg ik aangeboden met suiker naar hartelust voor de zoetekauw die ik ben .

Toen werden er ook nog broodjes gebakken voor de lunch. 

En nu is het dan zes uur en mijn verhaal is nog lang niet af. In ieder geval wil ik nog vertellen van de merkwaardige ontdekking die ik vanmorgen deed in het huis waar ik bij de warmte van de open haard mijn ontbijt had genuttigd. 

Het vuurtje smeult nog even na.

In één van de kamers lag namelijk een gemummificeerde hond in bed.

Zoiets als dit maar toch wel anders.

Hij was helemaal ingedroogd. Geen spoor van verrotting. 

Ik was niet geschrokken, maar moest wel even vragen aan vrienden of ze de foto wilden zien. Maar hier vertoon ik hem maar niet.

Nou, kwart over zes, ik moet er vandoor en wel met lampje want straks na het eten in het donker terug. De spreuk van de dag houdt u maar even tegoed.

Nog wel vermeld ik dat morgen in een dorp hier drie kilometer vandaan markt is. Voor het eerst deze reis ga ik weer eens optreden.  En er is besloten dat de accordeon mee blijft gaan in mijn bagage. Hij gaat niet mee terug naar Nederland met Jan en José. 

Che aproveche.

Smakelijk eten!