Goedenavond, Buenas Tardes.
Vanmorgen was het even paniek want er was bericht van de overheid. Dat moet dan geopend worden via de DigiD-app.
Potverdorie die deed het weer niet. Net als een jaar geleden was die ineens weg. Ik zag het hele gedoetje weer voor me: Een nieuwe aanvragen, wachten op een code die met de post gestuurd wordt naar Alphen...Vorig jaar was ik daar en was Piet in de buurt en hadden we dat kunnen regelen. Maar nu ben ik op reis. Straks moet de belastingaangifte gedaan worden en dan zit ik... Piet wist ook al geen oplossing nu vanaf een afstand. Jan en José ga ik bijna ontmoeten en Jan heeft van dit soort dingen ook veel verstand, dus dat vooruitzicht verlichtte mijn geest een beetje. En toen heb ik het toch zelf voor elkaar gekregen. Gelukkig maar, ik kon toch weer met een fris gemoed op de fiets stappen. En.. bericht gekregen van mijn vrienden dat ze met hun camper nu al zodanig in de buurt kwamen dat we vanavond elkaar al konden treffen. Maar dat gaat niet gebeuren. Zelf heb ik alweer een huisje teruggevonden van twee jaar geleden, maar zij wilden liever aan zee staan vanavond, en wel op fietsafstand van waar ik nu ben. Ik wacht nog op bevestiging of dat gelukt is. Wat mij betreft ben ik weer heel blij met deze kampeerplek en morgen zien we elkaar dus zeer waarschijnlijk.
In tegenstelling tot de vorige keer kan ik nu wel naar binnen in het huisje. Daar ontdekte ik alweer een bruikbare open haard. Daarop lag een kruisbeeld en dat heb ik er weer rechtop gezet.
Ieder huisje heeft zijn kruisje.
Dat het eten dat hieronder opstond maar gezegend mocht worden, was mijn wens.
Toch smaakte me de spinazie minder dan vorige keren. Smaken kunnen verschillen, ook bij eenzelfde persoon.
Wel kon het genuttigd worden aan een echte tafel, gezeten op een met een slaapzak beklede stoel. Alles was namelijk erg stoffig.
Uitkijkend uit een van de ramen zie je holen. Daar kon ik ook in kruipen, maar hier is het toch veel praktischer en bovendien heb ik de tent als hoofdwoning.
Op de status van WhatsApp is meer te zien van dit huis.
De tent staat nu heel mooi binnen de perken, terwijl de fiets buiten de wacht houdt.
Wat het fietsen betreft moest er vandaag een beetje geklommen worden, alvorens af te dalen naar zeeniveau. In de bochtige beklimming was het een komen en gaan van campers.
Zullen ze elkaar kunnen passeren op deze vrij smalle weg?
De status van WhatsApp doet er verslag van.
Die hele streep door de bergen moest door mij nog gevolgd worden eer ik boven was op de pas.
Daar trof ik twee fietsers uit Oostenrijk. Ze zijn wel met de camper gekomen naar dit gebied.
Intussen is Andalusië bereikt.
Ik mag zo meteen weer lekker in de slaapzakken. De wind trekt een beetje door de tent heen. Er worden zelfs een paar buitjes verwacht vanavond.
Spreuk van de dag.
Ieder huisje heeft zijn kruisje.
H a s t a M a ñ a n a
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten