Kapotte spaak. Vandaag was het weer stormloop, die uiteindelijk strandde. Jan en José getroffen.

 Goedenavond, Buenas Tardes. 

En daar stond ik, met de fiets in de hand,  bedremmeld om me heen te kijken. Buien hingen in de lucht, en ik moest mijn fiets ergens droog op zijn kop zetten. Iets te voren hoorde ik knap, en toen wist ik wel hoe laat het was, zeker toen ik zag dat het achterwiel niet meer feilloos rond draaide. Een kapotte spaak, de eerste, in mijn nieuwe fiets. Het achterwiel, dat degelijk was tot nu toe, vertoont zwakte. Het moest wel onmiddellijk gemaakt worden, vond ik, om straks niet echt in de problemen te komen. In het knusse dorpje, waar de wind zich koest hield, moest ik een afdakje vinden voor de reparatie en daarvoor ben ik vergeefs vele straatjes afgelopen. Overal stond het vol met bloembakken en ik vond het niks om daar mijn rommel tussen te zetten en ook nog voor de voordeuren van de mensen.  Zeker heb ik een half uur staan te dralen, ondertussen wel boodschappen gedaan hebbend. Toen maar bij een strandhuisje met een klein beetje overdak het hele zaakje afgeladen, waarna prompt vele druppels op mijn spullen vielen. Maar de reparatie verliep succesvol en daarna kon ik in een zaakje koffie drinken, wachtend op de komst van Jan en José, die voor de ontmoeting ook wel 15 kilometer verder wilden rijden dan waar we afgesproken hadden.

Knap hé, dat ze me zomaar weer konden vinden.

Koffie, gevolgd door tapas, zoals de Spaanse snuisterijen genoemd worden.

En daar scheidden onze wegen weer voor een tijdje. Zij richting Almeria oostwaarts waar het morgen heel mooi weer zou worden, en ik met mijn neus weer in de westenwind. Ook vandaag was het bijna niet te doen. Het was vaak een ware stormloop die ik aan het ondernemen was, want ook lopend de fiets vooruit duwen was een zware klus. Wanneer eindigt dit windfestijn in godsnaam, het is al dagen bezig en ik word er onderhand tureluurs van. Vandaag eindigde het op het strand, een verboden strand weliswaar, maar dat kan me niks schelen. Ik sta hier min of meer beschut en dat is me een eventuele boete wel waard.

Op het linker bordje spreken de verboden vanzelf. Rechts staat nog eens: Verboden te rijden, verboden te parkeren,  verboden te kamperen. 

Op het strand mag geen vuurtje gestookt worden en ook barbecue is verboden. 

Maar ondertussen staat mijn tent er toch maar terwijl het vuurtje mijn avondmaal aan de kook brengt. 

Achter me een mooie muurschildering. 

Tegelijkertijd hebben mijn vrienden bij Almeria ook een strandje gevonden. 

De hond Catootje voelt zich er erg op haar gemak.

 

Weinig waren de gemaakte kilometers vandaag. Morgen wordt het ook weer worstelen met de wind. Maar ach, 70 kilometers in twee dagen moet toch kunnen om Nerja op tijd te halen. 

Google Maps had vanmiddag weer een prachtige route voor mij in petto:

Hier moest ik ongeveer dwars door de kas heen.......

.......om tenslotte over het hek te moeten klimmen .

Het leek me beter om rechtsomkeert te maken en op de N-weg verder te gaan.

Uitspraak van de dag. 

Mijn vriendin slaapt, ze is een droomvrouw. 

Voor straks dus:

Buenas Noches. 

W e l t e r u s t e n.