Totaal onverwachte klapband. Geluk dat Decathlon vandaag open is. Buidel gevonden met kentekenbewijs, smartphone en 50 euro.

 Goedenavond. 

Wat een dag! Ik ben er nog helemaal onzeker van. Na een uurtje fietsen plots een klapband. En geen extra buitenband meegenomen en ook geen nieuwe binnenband. En het is zondag, waar fietsenmakers dicht zijn en de meeste winkels. Omdat ik wel een door mij gerepareerde binnenband mee had probeerde ik het zo: De buiten- en binnenband van het voorwiel afhalen en achter erop.  Vervolgens  proberen de grote scheur in de buitenband te bedekken met een stuk van die kapotte binnenband. Met een beetje lucht erin puilde die kapotte band al ver uit. Maar tevens verdween de lucht uit de door mij gerepareerde binnenband. Na nog even vergeefs te hebben gekeken of ik dan het gaatje kon vinden moest ik deze oplossing vaarwel zeggen, maar een beter plan kwam ook in me op. Montelimar was immers niet zo ver meer, nog maar een kilometer of acht, en daar zijn grote supermarkten, die vanmiddag weliswaar dicht zijn, maar al lopend kon  ik de afstand vandaag al inkorten en ongeveer halverwege was nog wel genoeg natuur om te kamperen. En nu het probleem verplaatst was naar het voorwiel kon ik me met de fiets aan de hand nog wel verplaatsen.

Toen ik zo aan het lopen was bedacht ik dat Montelimar vast ook wel een Decathlon moest hebben. Mijn telefoon raadplegend bleek deze zelfs vandaag ook open. Nog beter dus: Het probleem kon vandaag zelfs nog opgelost worden. En tegen drie uur stond mijn fiets tegen de muur van Decathlon, waar ik gretig drie buitenbanden, drie binnenbanden, en een freewheel kocht.

Daarna stond voor de tweede keer vandaag het hele zooitje van mij op straat.

Maar dit keer kon ik na afloop van de reparatie weer fietsen. Tenminste......dat dacht ik......Het achterwiel schuurde tegen het frame. Dit wiel had ik er vanmorgen bij het wisselen uitgehaald en het is een lastig wiel om het er weer goed in te krijgen. Oh, wat een ellende. Moest ik nou weer alles van de fiets halen om te proberen het wiel er beter in te krijgen? Intussen was de zon al heel laag en ik stond midden in Montelimar en ik moest een plekje hebben om te kamperen. HELLUP,  HELLUP, HELLUP. Maar.....door alleen achter de spullen van de fiets te halen kon ik er genoeg bij om het wiel toch weer in het midden te krijgen. En het is me gelukt, goddank, om op tijd voor het donker een plekje te vinden aan het riviertje de Roubion, net buiten Montelimar, noordoostelijk ervan.

Bewust ben ik de voor mij verkeerde richting in gereden om een kampeerplek te vinden. Tijdens mijn wandeling naast de fiets vond ik namelijk op de brug over de Rhône een buideltje. 

Toen ik het open maakte bleek daar een kentekenbewijs,  een kapotgereden mobieltje en een briefje van 50 in te zitten. 

Vreemd genoeg stond daar een foto in van de eigenaar toen deze 22 was. En nu is ie 73!

Maar er zat ook een briefje in uit de tegenwoordige tijd met daarop het adres.

 Maar hoe het allemaal in mekaar zit snap ik niet, er staat ook nog een andere naam bij. Morgen ga ik het geheel netjes afleveren op dat adres. Dat is niet ver meer van waar ik nu kampeer. Ik baalde wel toen bleek dat dat adres 8 kilometer noordoostwaarts van Decathlon was, precies de voor mij  verkeerde kant op.  Aan de papieren zelf zullen ze waarschijnlijk niks meer hebben, ze zullen het inmiddels wel geregeld hebben. Maar dan hebben ze in ieder geval die 50 euro terug.

Tjonge wat een toestanden allemaal. Ik ben er nogal onzeker van geworden. Hoewel het wiel de laatste 4 kilometer goed in het midden bleef maakt het toch ongerust.

Ook waar ik kampeer, zo vlak bij Montelimar, voel ik me niet zo zeker. Ik was bang in de looproute te zitten van de hondenuitlaat, maar dat valt mee.

Maar nu, zand erover. Het avondprogramma gaat beginnen: voetbal op tv. En verder is de kou helemaal uit de lucht. Het was zojuist nog plus zes en afgelopen nacht had het ook niet meer gevroren en sliep ik heerlijk. 

Op de status van WhatsApp een filmpje over een rijkelijk vloeiende bron waar ik vanmorgen langs kwam gelopen met mijn karavaan. 

Elke keer als ik hier langs kom zijn er bosjes mensen er hun flessen en karaffen aan het vullen. Het is heel goed water.

Met zoveel kraantjes kunnen er wel tien mensen tegelijk bediend worden. 

Spreuk van de dag 

Als je maar lang genoeg tegen de stroom in blijft gaan kom je vanzelf bij de bron.

Doeiiiii, tot morgen.